٦١٧

هو الله

ای منادی پيمان نامه ٦ شعبان واصل و از مضمون سرور کامل حاصل گرديد زيرا دليل بر حصول شفا و راحت جسم و جان آن يار مهربان بود. اين سفر هرچند خطر دارد زيرا غربت است زحمت است مشقّت است ولی اميدوارم نتيجه‌اش ظهور موهبت گردد و مغناطيس فضل و عنايت شود. در هندوستان بدايت تأسيس است لهذا قدری مشقّت دارد ولی چون اساس وضع گردد به کمال راحت و آسانی نور هدايت بتابد و رأيت النّاس يدخلون فی دين اللّه افواجا تحقّق يابد. مقصود اينست اگر چنانچه تعب شديد است ولی سبب حصول فضل جديد گردد. لهذا در نهايت استقامت و متانت انکار و استکبار نادانان را مقاومت نما. دلتنگ مشو و ملال ميار. کبر و غرور علمای شرور را به قلب سليم صبر و تحمّل نما زيرا عاقبت اين تلخ شيرين گردد و مرارت اين صبر شکرين شود و لهيب اين نار جحيم مبدّل به ماء معين گردد. عن‌قريب ملاحظه خواهی نمود که اين سفر عزّت پايدار بود و موهبت حضرت پروردگار. جميع ياران را تحيّت ابدع ابهی ابلاغ دار. مکاتيبی که خواسته بودی مرقوم گرديد و در طيّ اين مکتوب است. ع ع

چندی بود که ضعف جسمانی مستولی بود و مانع از تحرير و تقرير روحانی لهذا جواب نامه تأخير افتاد. حال چون بيماری اندکی خفّت يافت فوراً به تحرير پرداختم. امّا جواب نامه‌های جناب علی قبل اکبر کلّ داده شد، امّا ايشان عجله دارند، چون مکتوبی جوابش اندکی تأخير افتد به نظر ايشان بسيار تأخير آيد. ع ع