الباب الخامس من الواحد الثانی فی ان کل اسم خیر قد نزله…

الباب الخامس من الواحد الثانی فی ان کل اسم خیر قد نزله الله فی البیان کان مراده ”من یظهره الله“ بالحقیقة الاولیة و کل اسم شر قد نزله الله فی البیان کان مراده من یکون یومئذ حرف النفی عنده بالحقیقة الاولیة.

ملخص این باب آنکه هر اسم خیری که در بیان نازل شده مراد ”من یظهره الله“ است بحقیقت اولیه ثم فی الحقیقة الثانویة اول من یؤمن به الی ان ینتهی الی آخر حد الوجود بمثل آنکه آنجا که ذکر ارض شده مراد ارض نفس او است و کم کم تنزل میکند تا آنکه میرسد بارض ترابی که منسوب باو است و مقر او است که اعلی غرف جنت است در کتاب الله و همین قسم هر اسم دون خیری که در اون نازل شده بحقیقت اولیه مراد شجره ایست که مقابل او نفی شود و اگر ذکر ارضی شده در دون علیین مراد ارض نفس او است و کم کم تنزل میکند تا میرسد بارض ترابی که مقر او است که منتهای انتهای نار است در ارض نار

اگر چه فوق او سریر عزت باشد چنانچه هر ذکر خیری که در قرآن نازل فرموده خداوند بحقیقت اولیه مراد رسول الله هست و هر ذکر دون خیر مراد نفی اول است که در مقابل اثبات اولیه واقع شده و اگر ذکر ارض علیین شده مراد ارض نفس او بوده تا منتهی شود بارض ترابی که مقر جسد او بوده که کل راجع میشود بقائم آل محمد - علیه السلام - که آنچه ذکر خیر در قرآن است مراد او است بحقیقت اولیه چنانچه در بیان ”بمن یظهره الله“ تفسیر شده و هر ذکر دون خیری که در قرآن نازل شده اگر چه ذکر ارض باشد مراد ارض نفس اول من لم یقبل الیه بوده

و همین قسم که در قرآن محقق است در بیان هم عند الله ثابت است و آنچه اسم خیر در علم الله هست بحقیقت اولیه نقطۀ مشیت است و دون آن من لم یقبل الیها چنانچه آنچه ذکر ارض در وجود شده راجع میشود امروز بنقطۀ بیان تا آنکه از ارض فؤاد بارض روح میرسد و از ارض روح بارض نفس و از ارض نفس بارض جسد و از ارض جسد بکلشیئ الاقرب فالاقرب الی ان ینتهی الی ذلک الارض فوق الجبل الذی ثلاثه شبر فی اربعه هذا جوهر کل اراضی الترابیه حینئذ و ان یتغیر المقعد یتغیر الامر الی ان یستقر الی ما لا یتغیر و کذلک فی ظل العلیین الحرف بالحرف و النقطة بالنقطة هذا اعلی ارض الرضوان و ذلک ادنی ارض النار اعوذ بالله عما لا یحبه الله و لاسئلن الله عن کل ما یحبه انه فضال کریم

و کم کم اسماء خیر قرآنیه از رسول الله بدرجاتها متجلی شده بیک یک از اوصیای او و بمثل ذلک در دون علیین تا آنکه رسید اعلی علو ارض جنت بمقر شهادت سید الشهداء - علیه السلام - و ادنی ارض نار بمقر سلطنت نفس مقابل این است حکم نزد خداوند و همین قسم در ظهور هر یک از حجج الله جاری است

و امروز کل اسماء خیریه بحقیقت اولیه در نفس نقطه است حتی ذکر ارض که مثال زده شد و بحقیقت ثانویه در حرف سین است الی ان ینتهی الی آخر الوجود فلتتقن الله ان یا ایها الناس کلکم اجمعون.