الباب السادس من الواحد الثالث فی ان ما یذکر به اسم شیئ ما خلا الله خلق فی حد الابداع.

الباب السادس من الواحد الثالث فی ان ما یذکر به اسم شیئ ما خلا الله خلق فی حد الابداع.

ملخص این باب آنکه خداوند نازل فرموده در بیان کلمۀ که جامع کل علم است و اون اینست اننی انا الله لا اله الا انا و ان ما دونی خلقی ان یا خلقی ایای فاتقون و هر شیئی که اطلاق شیئیت بر او میشود ما دون الله خلق او است در حد ابداع و اختراع و انشاء و احداث ولی در این مراتب مظاهر حق است که کل ادلاء علی الله هستند و بحر اسماء و صفات لم یزل مدل علی الله بوده و هست ولی در حد اسمیت مذکور است و وصفیت خود نه ذاتیت الوهیت و کینونیت او اذ ما دون الله خلق له و کل له عابدون

و هر شیئی که ذکر شیئیت بر او میشود خداوند او را ابداع فرموده بمشیت و مشیت را ابداع فرموده بنفس خود چنانچه امروز کلشیئ ما ینسب الی البیان است زیرا که روح شیئیت در اینها است واینها بذات حروف سبع خلق شده که مظهر مشیت اولیه باشد و در هر ظهور سر الله ظاهر و در هر بطون امرالله باطن بوده و هست انا کل لله و انا کل الیه لراجعون الله یبدء کلشیئ ثم یعیده و انا کل له مخلصون.