الباب العاشر من الواحد الثامن فی ان الذی ربی فی الطائفة…

الباب العاشر من الواحد الثامن فی ان الذی ربی فی الطائفة حل له النظر و التکلم سواء کان ذکرا او انثی واذن لمن یرید ان یتکلم مع النساء او هن مع الرجال علی قدر ما یثمر بینهما و ان لا یتجاوزان علی قدر ثمانیة عشرین کلمة خیر لهما.

ملخص این باب آنکه اذن داده شده هر نفسی که در طائفه تربیت کرده شود بر نظر و تکلم سواء آنکه بر هیکل هیکل باشد یا دائره و در وقت احتیاج اذن داده شده تکلم مرء با مرئه بقدری که کفایت کند در ظهور ثمر و اگر از بیست وهشت کلمۀ تجاوز نشود اقرب بتقوی است و اگر مفید نیفتد زیاده اذن داده شده و مراد از طائفه عرف اون است نه عرف ظاهر مثل آنکه صد هزار خانه ایل را یک طائفه گویند لعل یوم قیامت بسعه این امر از اخذ فیض از مبدأ نفسی محتجب نگردد واگر شجرۀ محبت ازدیاد یا انتقاص فرماید بعد از ظهور لم و بم گفته نشود فلتتقن الله حق تقاته لعلکم تفلحون.