الباب السابع من الواحد التاسع فی المنهیات من بیع الانغوزة و الورق الزقوم.

الباب السابع من الواحد التاسع فی المنهیات من بیع الانغوزة و الورق الزقوم.

بدانکه اصل منهیات حروف نفی اولی است و همین قسم هر چه در ظل او آید در نفی داخل میشود و بدانکه هر کس لمن یظهر الله نباشد لدون الله هست و هر کس از برای او باشد لله است و همچنین در نقطۀ بیان مشاهده کن و قبل آن در قرآن و قبل قبل آن در انجیل و نزد هر ظهوری اگر ظهورات قبل داخل آن ظهور نگردد در نفی نظر کن

و نهی شده از تنباکو و اشباه آن و آنچه که از سمت خراسان حمل میشود که رایحه غیر طیبه دارد و امثال آن بهر نوع که منقلب گردد و اگر خواهی حد اول و ثانی را ببینی در این دو نظر کن زیرا که آنچه غیر طیب است راجع میشود باین دو و آنچه طیب است راجع میشود بمحمد و علی - علیهما السلام - و اسبابی که متعلق میگردد باینها نهی شده لاجل آنها و پناه بر در هر حال بخداوند واحد عز و جل و اسماء و امثال آن که مثل دون مؤمن مثل همین است

بدانکه هر شیئ خیری که در علم الله بوده وهست در ظل شجرۀ اثبات است که ”من یظهره الله“ باشد و دون آن در ظل نفی و این معنی را بکون آورده بعین ظاهر مشاهده کن در ظهور او لعل محتجب نمانی از طلعت او و ساجد شوی ازبرای خدا از برای او و اقرار کنی بآنچه من قبل الله نازل میفرماید و جمع کنی آثار آن را باحسن خط و اطرز صنع که آنچه از قبل او نازل میگردد از کلمات ظهورات جنت ازلیه است که بر هیاکل افئده ممکنات مستشرق میگردد درهر ظهوری ابکار حدایق آن ظهور را اخذ کن و بآنچه در امکان ممکن است نصرت واطاعت لعل از نفی خارج گردی و در اثبات داخل شوی که این است رحمت واسعه الهی که بر هر شیئ تعلق میگیرد و موهبه جامعه او که بر هر شیئ احاطه نموده

قل الله انهاکم عن النفی وما ینسب الیه وامرکم و کل شیئ بالاثبات و ما ینسب الیه لعلکم یوم القیمة تتبعون الله ثم بامره تهتدون قل کل له ساجدون

و بدانکه وجود نفی بنفسه ذکر نمیشود الا بذکر اثبات که اگر مشاهده نفرماید شجرۀ حقیقت در یوم قیامت دون مؤمن را ذکر او را نازل نفرماید و آنچه ذکر میشود و شده لاجل ارتفاع اثبات و فنای نفی است نه دون آن مثلا نهی از این دو شیئ که شده از برای حفظ نفس مؤمنه است نه نفس آن وهمچنین در کل مراتب وجود مشاهده کن بحر جود را و اتکال کن برخداوند خود در هر شأن که او است بهترین حافظین.