قسمتى از لوح نازله در سياه دهن به اعزاز محمد شاه

توقيع خطاب به محمد شاه در سياه دهن – اثر حضرت نقطه اولى – كتاب عهد اعلى

الحمد لله الذى يمنّ على ما يشاء بحکمه سبحانه و تعالى عمّا يصفون الله يعلم اول خدا شاهد است بر حال من و کفى به شهيدًا که ذنبى متحمل نشده ام که باعث چنين حکمى شده باشم اگر چه بر مضمون کلام امير المؤمنين: )وجودي ذنبٌ لا يقاس به ذنب) معترفم در هر حال و مجمل آنکه اگر مؤمنم و حال آنکه هستم به شهادت خداوند و اولياء او که حکم آن به مضمون حديث شريف: (مَن أهان لي وليًّا فقد بارزني بالمحاربة)‌ اين نوع سلوک جائز نيست واگر کافرم و حال آنکه به ذات مقدّس خداوند و علو مقام اهل بيت عصمت که نيستم و حال آنکه کافر هم در ظل عنايت شاهنشاهى در هر ارض بسيار است باز اين نوع حکم جائز نيست على اىّ حال با يکنفر ذرّيّه رسول اين نوع حکم لايق نيست و حال آنکه حکم الله مشهود است: ﴿قُلْ لَا أَسْئَلَکُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا المَوَدَّةَ ‌فِي القُرْبَى﴾ و حکم ﴿مَنْ لَمْ يَحْکُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللهُ﴾ هم در نظر اقدس ظاهر است واگر فى الواقع امرى بر من مشتبه آنهم فرض است بر شما که سبب هدايت گرديد و حال آنکه بفضل الله و مَنّه بقدر خردلى ذنب از خود گمان ندارم وهرگاه مشاهده آثارى که از سر مشيت الهى ظاهر شده ملاحظه نمايند رافع سوء ظن خواهد شد و هرگاه با وجود اين مستحق قتلم بذات مقدّس الهى که مشتاقم بموت اشد اشتياق طفل به ثدى أمش بسم الله و بالله منتظر حکم و راضى بقضاء خداوندم و اين حکم احلى است در نزد من از عسل از يد غير اين مختصرى از حال خودم درمقام فقر و فخر که اظهار نمودم واين مرحله هم امروز ظاهراست که سنگ ريزه هاى ارض مأمور بها اسم مرا مى شناسند اگر چه برسم عارف نباشد لايق برحضرتت نيست ملاحظه قلوب اقربا راهم ازرافت ورحمت خود نموده وهرگاه مقصود درب خانه بستن بر خود است مرا بمحل نيکوئى فرموده بحول الله اميدوارم اينکه مفتوح نگردد.