ای بگم، اصحاب نار باش و اهل ريا مباش كافر باش و ماكر مباش در ميخانه ساكن شو و در كوچه تزوير مرو از خدا بترس و از ملّا مترس سر بده و دل مده زير سنگ قرار گير و در سايه تحت الحنك مأوی مگير. اينست آوازهای نی قدسی و نغمات بلبل فردوسی كه جسد های فانی را جانی بخشد وجسم ترابی را روان روح مسيحی دهد و نور الهی بخشد و بحرفی عالم فانی را بملك باقی كشد.