منتخباتى از آثار حضرت بهاءالله - (لوح عبدالرزّاق) و اينکه سؤال از خلق شده بود بدانکه لم يزل خلق بوده ولا يزال خواهد بود لا لاوّله بداية

...و اینکه سؤال از خلق شده بود بدان که لم‌ یزل خلق بوده و لا یزال خواهد بود لا لأوّله بدایة و لا لآخره نهایة اسم الخالق بنفسه یطلب المخلوق و کذلک اسم الرّبّ یقتضی المربوب

و اینکه در کلمات قبل ذکر شده "کان إلهًا ولا مألوه وربًّا ولا مربوب"، و امثال ذلک معنی آن در جمیع احیان محقّق و این همان کلمه‌ایست که میفرماید کان الله و لم یکن معه من شیء و یکون بمثل ما قد کان و هر ذی بصری شهادت میدهد که الآن ربّ موجود و مربوب مفقود یعنی آن ساحت مقدّس است از ماسوی و آنچه در رتبهٴ ممکن ذکر می‌شود محدود است بحدودات امکانیّه و حقّ مقدّس از آن لم ‌یزل بوده و نبوده با او احدی نه اسم و نه رسم و نه وصف و لا یزال خواهد بود مقدّس از کلّ ما سواه

مثلاً ملاحظه کن در حین ظهور مظهر کلّیّه قبل از آنکه آن ذات قدم خود را بشناساند و بکلمهٴ امریّه تنطّق فرماید عالم بوده و معلومی با او نبوده و هم‌چنین خالق بوده و مخلوقی با او نه چه که در آن حین قبض روح از کلّ ما یصدق علیه اسم شیء میشود و اینست آن یومی که میفرماید لمن الملک الیوم و نیست احدی مجیب...