از اثار حضرت بهاءالله - آثار قلم اعلى - جلد ۳ (١٦٣ بديع)، لوح رقم (٢٣٢)، صفحه ۳۸۹

(٢٣٢) بسم اللّه الاقدس الامنع

در جميع احيان به ‌بلاياى متواتره متواليه مبتلا بوده و هستيم و لکن معذلک بفضل‌اللّه و رحمته و قدرته و سلطانه بذکرش ذاکريم و به‌ تبليغ امر اعظم مشغول. آنچه حمل شده و مى‌شود مقصود آنکه افئده و قلوب از شئونات نفسيّه و هوائيّه مقدّس شوند و به‌منظر اقدس ناظر گردند تا به‌عنايت رحمانى در‌اين دنياى فانيه کسب مقامات باقيه نمايند. امطار رحمت رحمن در کلّ احيان از سحاب فضل نازل تا کى نفوس پژمرده بطراز حيوة بديعه فائز شوند انّما الامر بيده يفعل ما يشاء بسلطانه. طوبى لک بما فزت بما اراده‌اللّه و قمت علی خدمته فى يوم فيه احتجب اکثر النّاس. قد ورد علی احبّائنا فى هناک ما ورد علينا فى هذا المقام المنيع. اگرچه آنچه وارد شده ظاهر آن بسيار تلخ و ناگوار بوده و‌لکن در باطن چون فى‌سبيل‌اللّه بوده بسيار شيرين است.‌‌عن‌قريب معرضين نادم و خاسر مشاهده شوند و مقبلين بکمال عزّ و تمکين هذا حتم عند ربّک انّه لهو العليم الخبير البهاء عليک و علی من معک.