بسمه المهيمن علی من ‌فى ملکوت الاسماء - ذکر من لدنّا لمن...

از اثار حضرت بهاءالله - آثار قلم اعلى - جلد ۳ (١٦٣ بديع)، لوح رقم (٢٥٥)، صفحه ۵۰۸ - ۵۰۴

بسمه المهيمن علی من ‌فى ملکوت الاسماء

ذکر من لدنّا لمن کان بالذّکر مذکورا و اقبل الی الوجه اذ ظهر بالحق و‌کان من المقبلين من قلم‌الامر فى اللّوح مسطورا. ان اعرف قدر هذا‌المقام ثمّ اعمل بما ينبغى لهذا اليوم الّذى کان فى الالواح موعودا. تغّمس فى کلّ الاحيان فى بحور الحکمة و البيان کذلک يأمرک الرّحمن فضلاً من عنده انه کان بکلّ شئ عليما. کن علی شأن لايخطر فى قلبک ما عند القوم و لايذکر تلقاء وجهک ما‌کان بين النّاس بالکذب مذکورا. من النّاس من حرّکته ارياح الظنون و منعته عن شاطى اسمى الظاهر المکنون کذلک کان الامر مقضياً و منهم من اخذه جذب النّداء علی شأن نبذ من فى الانشاء و اقبل الی افق کان بانوار الوحى مضيئاً. قل قد تحرّکت الجبال من نفحات يوم المآل و شهد الطّور لهذا الظّهور الّذى کان بنفسه معروفا. قل انّه لايغرّه ما عند الناس و لاتمنعه سطوة الّذين کانوا عن العدل محروما. ينطق فى کلّ الاحيان بما امر به من لدن مالک الاديان يشهد بذلک من کان من افق الجلال بالجمال مشهوداً. من النّاس من نبذ ما امر به فى الالواح و اتّخذ الهوى لنفسه سبيلاً و منهم من احتجب بالعلم عن سلطان المعلوم و اتّبع کلّ موهوم کان علی الصّراط موقوفا. قل ايّاکم ان تمنعکم کثرة کتب القوم عن اسمنا القيّوم فانظر فى الاثيم انّه املى ما ملاء به البيت ولم ينفعه حرف منه کذلک قضى الامر و يشهد بذلک من کان بالحق بصيرا. لو ينفعه ما نبذ کتاب‌اللّه عن ورائه و ما اعترض علی الّذى باسمه کانت الاديان من سماء الوحى بالحق منزولا. من العلماء من يکتب مايلهمه هويه معرضاً عن القلم الذّى منه جرى ينابيع الحکمة و‌البيان ويلٌ له و‌للّذين اتّبعوه‌سوف يجدون انفسهم فى نيران کانت من غضب‌اللّه موقودا. يا احبّائى لاتحزنوا عمّا ورد عليکم تاللّه ترون انفسکم فى مقام کان بانوار العرش منيرا. ليس لما ترونه من بقاء سيفنى من فى‌الملک و يبقى ما قدّر‌لکم فى ملکوت کان باسم اللّه مرفوعا. من النّاس من يدّعى الباطن و بذلک يمنع النّاس عن سبيل کان فى ازل الآزال بالحق مستقيما. قل انّ الباطن هذا‌الظاهر الّذى ينطق فى قطب العالم بان اتى مالک الامم الّذى کان فى حجب الغيب بالعزّ مکنونا. من نطق اليوم‌بما نطق به لسان العظمة انّه من اهل العصمة قد عصمه‌اللّه بسلطان کان علی العالمين محيطا. قد حضر کتابک لدى الوجه و وجدنا منه شوقک فى اللّه و اشتياقک الی بحر لقائه و احتراقک فى فراق ربّک العزيز الحکيم. انّه يشهد لک بالوصال و قدّر لک اجر من فاز بلقائه الممتنع المنيع. طوبى لک بما حضر کتابک و‌قرء فى محضر ينادى فيه ذرّات ترابه لا اله الاّ هو‌المهيمن علی العالمين. قد غفر‌اللّه بذلک امّک و اختيک و ادخلهنّ فى ظلال رحمته الّتى سبقت السّموات والارضين. کبّر علی وجوههنّ ثمّ اذکرهنّ من قبلی بهذا الفضل الّذى ظهر من افق عناية ربّک العزيز الحميد و قدّرنا لک ما اردته من فضل اللّه و رحمته ان اطمئن و کن من الشّاکرين. ان اذکر احبّائى فى هناک قل ان اتّبعوا ما امرتم به فى الالواح هذا خير لکم ان انتم من العارفين. ينبغى لکلّ نفس ان يتّبع ما امر به منقطعاً عمّا فى الامکان هذا دين اللّه من قبل و من بعد طوبى لکلّ‌عالم بصير. انّما‌البهاء عليک و‌على امّک و اختيک و علی الّذين تمسّکوا بهذا الحبل المتين.

بنام دوست يکتا ان‌شاء‌اللّه بايد به‌عنايت رحمن ساقى خمر عرفان باشيد که شايد نفوس ميّته از اين خمر باقيه بحيوة ابديّه فائز شوند. نداى الهى بشأنى مرتفع که جميع امکان را احاطه فرموده معذلک اکثرى از نفوس ضعيفه در حجبات اوهام غافل و محتجب مانده‌اند. قسم به‌آفتاب حقيقت که از اوّل فطرت بديع تا حين چنين ندائى مرتفع نشده و معذلک بهوى از اصغاى آن ممنوع شده‌اند و بعضى به‌تأويل مشغول و از‌تصريح غافل و‌بعضى به‌فرع متمسّک و‌از‌اصل محتجب. لو کشف الغطاء لناحوا علی انفسهم الا انّهم من الميّتين. امرى‌که اليوم واجب و لازمست تبليغ امر‌اللّه بوده و‌خواهد بود‌چنانچه در‌اکثرى از الواح نازل شده. بايد آن‌جناب بکمال حکمت به‌اين‌امر اکبر‌اعظم مشغول باشند و ضعفا را از اوهام نفوسى‌که خود را‌از‌اهل علم مى‌شمرند‌حفظ نمايند تا‌کلّ از‌معين استقامت کبرى بياشامند و به‌اين مقام که ذروه عليا و غاية قصوى است فائز گردند. اگر نفوسى در آن ارض يافت شوند و خالصاً لوجه‌اللّه در قراى اطراف به‌تبليغ امر‌اللّه مشغول گردند بسيار محبوبست. ولکن آن نفوس بايد از فوارس ميدان انقطاع باشند بشأنى‌که غير حق را مفقود صرف شمرند و راية انّه لا اله الاّ هو را برکلّ بقاع مرتفع مشاهده نمايند. للّه حرکت نمايند و للّه تکلّم نمايند و فى اللّه مجاهد باشند و‌الی اللّه سائر. اى عبد ‌متوجّه الی‌الوجه، امر بسيار‌عظيم است و ماکرين با کمال مکر و خدعه در کمين بايد نفوس را در کلّ احيان متذکّر داشت که مباد به‌وساوس انفس خبيثه از صراط احديّه ممنوع شوند. نسأل اللّه بان يوفّقک فى کلّ الاحوال و يجعلک ناطقاً باسمه و ناظراً الی شطره و متحرّکاً باذنه انّه لهو المقتدر القدير و الحمدللّه ربّک و ‌ربّ العالمين.