
يا حسين به محبّت الهى و شعله نار مودّت رحمانى بر خدمت امر قيام نما. امروز هر نفسى اراده نصرت نمايد بايد از ما عنده بگذرد و بما عنداللّه ناظر باشد. يا حسين امروزدرياى کَرَم موّاج و اشراقات انوار آفتاب جود کلّ وجود را احاطه نموده. هرنفسى للّه برخاست قعود او را نبيند وتوقّف او را اخذ نکند. به جنود بيان به روح و ريحان گمراهان را هدايت نمايد و ضعيفان را قوّت بخشد. از اينکلمه عليا نفسىتعجّب ننمايد ابنمريم عليه سلام اللّه و سلام انبيائه صيّادى را ملاحظه فرمود که بصيد ماهىمشغول فرمود دام را بگذار و بيا تاترا صيّاد انام نمايم. بعد از اين کلمه کليل بود، نطق يافت. جاهل بود، بهبحرعلم درآمد. فقير بود، بهملکوت غنا راه يافت. ذليل بود، قصد ذروه عزّت نمود.گمراه بود، بهانوار فجر هدايت فائز گشت. چه که از خودگذشت و بهحق پيوست آمال را بهنارحبّ سوخت و حجبات را بهاصبع يقين شقّ نمود. تا در دنيا بود به يا روحاللّه ناطق و چون ميل عقبى نمود بهمقامى فائزکه اقلام عالم از ذکرش عاجز. طوبى از براى نفوسىکه اليوم شبهات معرضين و اشارات منکرين وضوضاء اهل بيان ايشان را ازمقصود امکان منع ننمود. امروز روز استقامت است و روز خدمت جهد نمائيدکه شايد فائز شويد به آنچه لدى اللّه مذکور و در کتاب مسطور. البهاء عليک و علیکلّ ثابت مستقيم.