ان الکتاب ینطق فی الافق الاعلی و یقول یا ملأ الانشآء تالله ...

رقم (11) – من آثار حضرت بهاءالله – کتاب اشراقات – صفحه 172 – 181

( 11 )

هو المشرق من افق سمآء البیان

ان الکتاب ینطق فی الافق الاعلی و یقول یا ملأ الانشآء تالله فتح باب السمآء و اتی مالک ملکوت الاسمآء بسلطان لا تضعفه قوة العالم و لا تخوفه اسیاف الامم قام امام وجوه الامرآء و العلمآء و انزل لهم ما انجذب به الملأ الاعلی و اصحاب الجنة العلیا طوبی لذی بصر ما منعته حجبات الذین کفروا بالله رب العالمین قد تضوع عرف البیان فی الامکان و سرع المقربون الی مقام فیه استوی الرحمن علی عرش اسمه العظیم یا ملأ الارض تالله ان المظلوم ما نطق عن الهوی قد اتی من افق الاقتدار بسلطان مبین انه یدعوکم لوجه الله و ما اراد منکم جزآء یشهد بذلک سکان الفردوس الاعلی ان کنتم من المنصفین اتقوا الله یا قوم و لا تتبعوا الذین اعرضوا عن البرهان اذ ارتفع ندآء مظهر الظهور فی طور العرفان انصفوا فی الامر لوجه الله و لا تکونوا من المعتدین انظروا ثم اذکروا ما ورد علی الغلام فی اللیالی و الایام من الذین نبذوا کتاب الله ورآئهم متمسکین بالاوهام و التماثیل انظروا ما انزله الرحمن فی الفرقان و لا تکونوا من الغافلین انه بشرکم بایام الظهور و عرفکم صراطه المستقیم فی هذا الذکر الحکیم بظهوره ناحت مظاهر الاوهام و بسلطانه ارتعدت فرآئص الظالمین ایاکم ان تحجبکم حجبات القوم فی هذا الیوم الذی فیه تنادی الذرات الملک لله العزیز الجمیل یا حسن اسمع الندآء من مطلع الکبریآء انه یقربک الی افق منه اشرق و لاح نیر بیان ربک العلیم الحکیم هذا یوم فیه ظهر ما اخبر به رسول الله من قبل و بشربه المسیح ما من رسول الا و اخبر الناس بهذا الظهور الذی انجذب به من فی الارض والسمآء و ظهر ما کان مکنونا فی العلم و مسطورا من قلم القدم و لکن القوم اکثرهم من المشرکین نبذوا التوحید ورآئهم متمسکین بما عندهم من الظنون و الاوهام یشهد بذلک البحر الاعظم فی هذا المقام الرفیع یا ملأ الارض لعمر الله ما اردت لکم الا نجاتکم و ما ارید الا تقربکم الی الله العزیز الحمید لا تمنعوا انفسکم عما ظهر بالحق ضعوا ما عند القوم و خذوا ما امرتم من لدی الله رب هذا السبیل المستقیم یا حزب الله فی الدیار اعلموا انا اردنا لکم نورا تمشون به فی ظلمات الارض و یکون معکم فی عوالم ربکم المهیمن علی کل صغیر و کبیر طوبی لنفس فازت بکلمة الله و شهدت بما شهد الله قبل خلق الاشیآء انه هو الله لا اله الا هو له العظمة و الکبریآء و له العزة و الاقتدار لا تمنعه حوادث الدنیا و لا تخوفه نار الوغی قد حکم بالحق و بما ترتفع به مقامات الانسان اذ استوی علی العرش امام وجوه المقربین یا اولیآء الله فی الشین و الالف و الهآء ان الکلمة التی خرجت من خزآئن عنایة ربکم الرحمن انها تکون کنزا لکم عند فضال امین انا نوصیکم و الذین آمنوا بما ترتفع به مقاماتکم بین الاحزاب انه هو المشفق الآمر العلیم ینبغی للأنسان ان یظهر منه ما یکون ذکره باقیا ببقآء الملک و الملکوت و یستضئ به الوجوه فی کل عالم من عوالم ربها المقتدر القدیر افرحوا بآیات الله و ذکره انه ذکرکم فی السجن الاعظم بما لا یعادله شیء من الاشیآء یشهد بذلک کل صادق بصیر یا اهل مجد اسمعوا ندآء المظلوم انه یهدیکم الی مقام ارتفع بالحق من لدی الله رب الارباب قد نصب خبآء المجد علی اعلی المقام طوبی لکم بما نبذتم الاوهام آخذین بما امرتم به من لدی الله مولی الانام انا ذکرنا الذین اقبلوا الی الوجه و الامآء اللآئی آمن بالله فالق الاصباح ایاکم ان تمنعکم الاوهام عن الاتحاد او النفاق عن الاتفاق خذوا ما امرتم به من لدی الله منزل الآیات نعیما لمن فاز بآیاته و نطق بثنآئه و توجه بوجهه و اقبل بقلبه الی مشرق الانوار و اردنا ان نذکر اولیآء الله فی الخآء و اللام لیجدوا نفحات الوحی و یتخذوا لانفسهم سبیلا الی الله مالک یوم المأب و نذکر فیه من احبنی و اراد مولیه لیجذبه الذکر الی المقام الاعلی و یبشره بما قدر له من لدی الله مظهر البینات و نذکر اولیآئی هناک نبشرهم بما قدر لهم و نذکرهم بآیات لا تعادله الاذکار ایاکم ان تمنعکم وساوس الملحدین و شبهات الناعقین قوموا علی الامر باستقامة تضطرب بها افئدة کل مشرک مرتاب و نوصیکم بتقوی الله و بما انزله فی الالواح لا تحزنوا عما سمعتم من المشرکین انهم ارتکبوا ما ارتکب قوم قبلهم سوف یرون جزآء اعمالهم وعدا من لدی الله المقتدر المختار البهآء من لدنا علیکم و علی امآء الله اللآئی سمعن و آمن فی یوم القیام ان المظلوم اراد ان یذکر احبآئه فی ارض السلطان لیفرحوا بذکره و یتذکروا بآیاته و یطمئنوا بفضله و تستضئ وجوههم من نور اشرق و لاح من افق ارادة الله مالک الادیان انصروا ربکم بجنود الحکمة و البیان و الاعمال و الاخلاق هذه من سنة الله فی هذا الظهور الاعظم یشهد بذلک مکلم الطور الذی به ارتفعت سمآء العرفان ایاکم یا اولیآئی ان تعترضوا علی احد توکلوا علی الله فی کل الامور انه مع احبآئه فی کل الاحوال لا یعزب عن علمه من شیء یشهد و یری و هو المقتدر البصار کونوا متمسکین بحبل الله الاعظم بحیث لا یمنعکم اصحاب الضلال یا قلم ان مالک القدم اراد ان یذکر اولیآئه فضلا من عنده و هو العزیز الفضال یا اولیائی فی نظام اتبعوا امر الله و سننه ثم انصروه باخلاق تستضئ بها الآفاق ینبغی لکل نفس ان ینصر الله بما یرتفع به امره بین العباد قد حرم فی الکتاب حکم الجدال یشهد بذلک ام الکتاب فی اعلی المقام طوبی لفقیر اقبل بقلبه الی بحر الغنآء و لعلیل اراد الشفآء و لقاعد قام علی خدمة امرالله بخضوع و اناب لعمر الله قد ظهر ما کان مسطورا فی کتب الله و مستورا عن الابصار انصروا ربکم بالاعمال و بما ترتفع به مقاماتکم بین الاحزاب کذلک تحرک قلم العدل و نطق بما یقربکم الی مطلع البیان قد حضر اسمآئکم لدی المظلوم و انزل لکم من سمآء العطآء ما عجزت عن ذکره الاقلام طوبی لکم و لامة آمنت بالله فی هذا الیوم الذی اتی الحق بالحجة و البرهان یا اهل الهآء و المیم ان المظلوم اقبل الیکم فی هذا الحین من شطر السجن و یذکرکم بآیات الله المهیمن القیوم قد ذکرناکم فی الواح شتی بذکر تضوعت منه رائحة الرحمن لو کنتم تعلمون قد ذکرکم الامین مرة بعد مرة واراد لکم ما یؤیدکم علی عمل یکون باقیا فی الاعصار و القرون اشکروا ربکم الرحمن انه انزل لکم ما یجد منه المخلصون عرف الله العزیز الودود ایاکم ان یمنعکم شیء من الاشیآء عن الله رب ما کان و ما یکون ان الفضل کان بینکم و ذکرکم نسئل الله ان یؤیده و یؤیدکم علی ما یحب و یرضی انه هو الحق علام الغیوب

بلسان پارسی ندای مظلوم را بشنوید جناب امین علیه بهآئی و جناب فضل علیه عنایتی اولیای ان ارض را ذکر نموده اند نفوس مطمئنه مستقیمه راضیه لا زال لدی الله مذکور بوده و هستند لعمر الله از قلم اعلی ذکرشان در صحیفه حمرا مذکور این ذکر را محو اخذ نکند و تغییر راه نیابد هر بصیری آگاه و هر خبیری گواه انچه از قلم اعلی جاری شده شبه و مثل نداشته و ندارد و لکن مفترین اهل بیان فوق حزب قبل باوهام تشبث جسته‌اند و تمسک نموده‌اند بعضی از دوستان الهی بمقتضیات حکمت بالغه ذکرشان بر حسب ظاهر مذکور نه و لکن در کتاب مذکور و بخاتم عز مختوم هنیئا لهم و مریئا لهم انه یشهد و یری و هو السمیع البصیر جمیع احبا را بفضل و عنایت حق بشارت میدهیم و همچنین ابناء خلیل و وراث کلیم را عند الله هر یک مذکور از صغیر و کبیر و اناث و ذکور بر کل لازم است تمسک نمایند بانچه سبب تقدیس نفوس و اقبال عباد است قلم نصح الهی در لیالی و ایام ذکر فرموده انچه را که فرات رحمت از او جاری و انوار فضل از او مشهود طوبی از برای نفوسیکه بان تمسک جستند و ویل لکل غافل مردود البهآء من لدنا علیکم و علی الذین شهدوا بما شهد الله قبل خلق السموات و الارضین الحمد لله اذ هو مقصود العارفین و محبوب افئدة المخلصین

یا حسن اذا وجدت عرف رحیق بیانی و رأیت امواج بحر حکمتی قل الهی الهی لک الحمد بما هدیتنی و عرفتنی و اسمعتنی ندآئک الذی به انجذبت افئدة المخلصین من عبادک و الموحدین من خلقک و اخذتنی عنایاتک من کل الجهات باسبابک یا مسبب الاسباب الی ان وردت البقعة النورآء المقام الذی جعلته مشرق آیاتک الکبری و مطلع صفاتک العلیا و اریتنی ما کان امل المقربین من قبل و من بعد و مطاف الکروبین فی هذا الحین الذی فیه تنادی الاوراق و الاشجار و الاثمار و ما خلق فی الارض و السمآء تالله قد ظهر ما کان مکنونا فی ازل الا زال اقبلوا بقلوبکم و لا تتبعوا کل مشرک مرتاب ای رب اسئلک بلئالی بحر عرفانک و تجلیات انوار شمس فضلک ان تؤیدنی علی الاستقامة علی امرک بحیث لا تمنعنی اسیاف العالم و لا ضوضآء الامم ای رب تری الذلیل قائما امام عرش عزتک و الفقیر متمسکا بحبل غنآئک اسئلک ان لا تخیبنی عماعندک قدر لی و لاولیآئک ما یقربهم الیک فی کل الاحوال انک انت الغنی المتعال