یا احبآء الرحمن فی میلان اسمعوا ندآء المظلوم انه توجه الیکم من شطر السجن...

رقم (15) – من آثار حضرت بهاءالله – کتاب اشراقات – صفحه 205 – 212

( 15 )

هو المشرق من افق سمآء البرهان

یا احبآء الرحمن فی میلان اسمعوا ندآء المظلوم انه توجه الیکم من شطر السجن و اراد ان یذکرکم بآیات الله رب العرش العظیم انها تقربکم الیه و تفتح علی وجوهکم ابواب اللقآء و تسقیکم کوثر البقآء من یدالعطآء انه هو المشفق الکریم قد ورد علینا فی السجن ما ذابت به اکباد المقربین ان القوم اعرضوا عن الوجه و اتبعوا اهواء الذین کفروا بیوم الدین یا حزب الله انا نوصیکم بما وصی الله عباده ان لا تشرکوا بالله رب العالمین ضعوا مطالع الاوهام متمسکین بحبل الایقان کذلک و صینا اولیآئنا من قبل و فی هذا اللوح المبین ایاکم ان تحزنکم حوادث العالم و ما ظهر من الامم توکلوا فی کل الاحوال علی الله العزیز الحمید انه معکم و یسمع ندائکم و یری اعمالکم انه هو الذی ما منعه ظلم الذین اشرکوا بالله و لا ضوضآء کل جاهل بعید زینوا هیاکلکم بطراز التقوی و قلوبکم بالنور الذی اشرق و لاح من افق سمآء قلمی الاعلی الذی انزل کل کتاب مبین ایاکم ان تبدلوا القرب بالبعد و الاقبال بالاعراض انا نحب ان نریکم علی استقامة تضطرب بها افئدة القوم و تزل بها اقدام المشرکین طوبی للذی قام علی خدمة الامر و نصر الله بالحکمة و البیان انه من المخلصین فی کتابی العظیم قد اظهر البحر الاعظم لئالی البرهان امرا من لدی الرحمن و القوم اکثرهم من الغافلین ما فازت العیون بضیآئها و ما سمعت الاذان ندائی الذی ارتفع بالحق الا الذین نبذوا مطالع البغضآء و اخذوا ما امروا به من لدی الله فی هذا الیوم البدیع یا قوم قد اتی القیوم و جری بامره السلسبیل طوبی لمن اقبل و سرع و شرب و ویل للمعرضین الذین نقضوا عهدی و میثاقی و نبذوا ورآئهم نبأی العظیم الذی کان مذکورا فی الفرقان و من قبله فی کتب الله المقتدر القدیر ایاکم ان تمنعکم سبحات الجلال عن التقرب الی الله الفرد الخبیر یا قلمی الاعلی ایاک ان یمنعک ضجیج اهل النفاق عن صریرک الاحلی و ایاک ان تحجبک شئونات البغی و الضلا ل عن هذا المقام العزیز المنیر الذی استقر فیه العرش الاعظم و استوی علیه المظلوم بقدرة غلبت الاشیآء و بقوة سخرت من فی السموات و الارضین یا اولیآء الرحمن فی میلان انتم الذین اقبلتم الی الوجه فی یوم فیه اعرض اهل الضلال عن الغنی المتعال و کفروا بآیاته و جادلوا بسلطانه الی ان افتوا علی سفک دمه کذلک سولت لهم انفسهم الا انهم من المشرکین عند الله رب الکرسی الرفیع افرحوا یا اولیائی باسمی ثم اشربوا رحیق البیان من کأس عطآئی رغما للذین نقضوا عهدی و میثاقی و ارتکبوا ما ناح به سکان الفردوس کذلک قضی الامر و القوم اکثرهم من الخاسرین انا امرناکم من قبل و من بعد و فی هذا اللوح بما یرفعکم و ینفعکم فی کل عالم من عوالم ربکم الغفور الرحیم نسئل الله ان یؤیدکم بجنود العنایة و الالطاف و یوفقکم علی ما تنتشر به آثاره فی مشرق الارض و مغربها انه هو السامع المجیب لا تحزنوا عما ورد علیکم فی سبیلی انا حملنا الشدآئد و البلایا لاصلاح العالم و نجاة الامم طوبی لمن سمع و ویل لکل غافل مریب کذلک نطق القلم الاعلی اذکان المظلوم ناطقا بما یقرب العباد الی العزیز العلیم انا و صیناکم فی الالواح و فی کتبی و صحفی التی کل کلمة منها تدعوکم الی المقام الرفیع هذا یوم فیه فتحت ابواب الرحمة و البیان علی من فی الامکان اسرعوا یا ملأ الارض و لا تکونوا من المتوقفین ما خلقتم لانفسکم بل لخدمة امر الله رب العالمین طوبی لوجه توجه الی انوار الوجه و لفقیر قصد بحر الغنا و لقاصد فاز بالمقصود فی هذا الیوم الذی زین الله بذکره کتب المقربین یا قلم اذکر من حضر امام وجهک الذی سمی بعلی قبل عسکر فی کتاب الله العزیز الحمید نسئل الله ان یجعله خادما لامره و ناطقا بثنآئه بالحکمة التی امرنا اولیآئنا بها فی لوحی العظیم

یا الف و حا علیک بهآء الله مالک الاسمآء قد کنت و ابنآئک و من معک مذکورین فی اول الایام نسئل الله ان یکتب لک اجر من فاز باللقآء مرة بعد مرة انا نذکرک فی هذا الحین و نراک لدی العرش اشکر ربک بهذه الشهادة التی جرت من قلمی الاعلی فی هذا المقام المنیع و نذکر امآء الله هناک و نبشرهن بعنایته و فضله العمیم نسئل الله ان یؤیدهن علی الاستقامة و یسقیهن رحیقه المقدس الذی جری بامره المحکم المتین

یا اهل میلان علیکم بهآء الله و رحمته ثم فضل الله و عطآئه انه معکم و یسمع ما یخرج من افواهکم و هو السمیع البصیر اذا اخذکم رحیق الآیات و اجتذبتکم نفحات الوحی قولوا یا الهنا ترانا مقبلین الیک و متمسکین بحبل عنایتک و الطافک و قآئمین علی خدمة امرک و منتظرین بدآئع جودک و فضلک نسئلک بالذین سرعوا الی مقر الفدآء شوقا للقآئک و جمالک و انفقوا ارواحهم لاسمک و حبک ان تقدر لنا ما یقربنا الیک و یؤیدنا علی اعمال امرتنا بها فی کتابک ای رب نحن عبادک و فی قبضتک و اقبلنا الی افق فضلک و بحر عطآئک نسئلک ان لا تخیبنا عما انزلته فی کتابک انک انت المقتدر الذی لا تعجزک فراعنة الارض و ذئابها قد غلبت سلطنتک و ظهر امرک و نزلت آیاتک انک انت المقتدر العلیم الحکیم

بلسان پارسی ذکر میشود یا علی قبل عسکر علیک بهآء الله رب العرش طوبی لک بما اقبلت الی المظلوم اذ کان فی سجنه العظیم قلم اعلی شهادت میدهد بر حضور و اصغا و توجهت بحق جل جلاله اولیای ان ارض را از قبل مظلوم تکبیر برسان باید کل هر یوم از رحیق بیان مقصود عالمیان بیاشامند و این رحیق در مقامی آیات حق جل جلاله بوده و در مقامی ذکر و ثنا و در مقامی عنایت و فضلش این رحیق در مقامی سبب حیات عالم است و در مقامی علت حفظ امم من شرب منه فاز بالاستقامة الکبری علی هذا الامرالذی به اضطربت افئدة الوری الا من شآء الله رب هذا المقام الرفیع الحمد لله عباد و اماء آن ارض طرا بذکر حق فائز گشتند و در این یوم اقدس انور ذکر کل از لسان عظمت جاری قل افرحوا ثم اشکروا ربکم بهذا الفضل العظیم قدر ایام را بدانید ندا در کل حین مرتفع و ملکوت بیان متکلم و فرات رحمت از قلم اعلی جاری و سلسبیل جود موجود اقداح فلاح ظاهر و مشهود باسمش اخذ نمائید و بذکرش بیاشامید الرحمة المشرقة الظاهرة من امواج بحر جودی علی اولیآئی و امآئی الذین خضعوا لامر الله مالک یوم الدین الحمد لله اذ هو مقصود العارفین