حمد مقدس از ادراک عقول ساحت امنع اقدس حضرت محبوبی...

رقم (18) – من آثار حضرت بهاءالله – کتاب اشراقات – صفحه 225 – 231

( 18 )

بسمه الظاهر الناطق فی ملکوت البیان

حمد مقدس از ادراک عقول ساحت امنع اقدس حضرت محبوبی را لایق و سزاست که بیک کلمه علیا که از مشرق سماء ام الکتاب اشراق نمود بحر بیان ظاهر و امواجش باهر و سماء علم مرتفع و بشموس و اقمار مزین و بها انشقت الارض و انفطرت سمآء الاوهام و تزلزلت ارکان الجبت و ناح الطاغوت و اخذت الزلازل قبائل الارض کلها الا من انقذته ید عطآء الله رب العالمین طوبی از برای نفسیکه باصغاء ان فائز شد و باو تمسک نمود او از جواهر وجود لدی الله مذکور و از قلم اعلی مسطور

یا احمد علیک بهآئی و عنایتی نامهای متعدده شما رسید و عبد حاضر امام وجه عرض نمود و بشرف اصغا فائز گشت از هر کلمه عرف اقبال و استقامت و قیام بر خدمت و توجه و انقطاع منتشر نحمد الله علی فضله و عنایته و الطافه بما ایدکم و قربکم و انزل لکم ما ینادی فی عوالم العلم و العرفان و علی خضوعکم و خشوعکم لامر الله رب الارباب یا احمد اسمع الندآء من الافق الاعلی مرة اخری انه لا اله الا هو الفرد الخبیر قل یا ملأ البیان اتقوا الرحمن و لا تتبعوا اهوآء الذین کفروا بیوم الدین من یعترض علی هذا الامر انه اعترض علی الله رب العالمین قل ضعوا ما عند القوم و سارعوا الی مرضاة الله کذلک نطق لسان العظمة فی مقام لا یری فیه الا انوار الوجه و لا یسمع فیه الا آیات الله العزیز الحمید قد سمعت الندآء اذ ارتفع من سجن عکآء و رأیت الافق الاعلی اذکان القوم فی وهم مبین طوبی لک بما اعترفت بما جری من القلم الاعلی اذ کان المظلوم فی هذا الحصن المتین قل یا ملأ الارض قد اتی مالک السمآء من الافق الاعلی بجنود الوحی و الالهام اتقوا الله و لا تتبعوا کل متوهم بعید الذین تحرکهم قواصف الظنون کیف تشآء الا انهم من الظالمین فی کتاب الله رب العرش العظیم انا ذکرناک من قبل بذکر انجذبت به افئدة المخلصین و انزلنا لک ما قرت به عیون المقربین و اظهرنا لک من خزآئن قلمی الاعلی لئالی الحکمة و البیان اشکر و قل لک الحمد یا مولی العالم و لک الثنآء یا مقصود العارفین قد اوقدنا لک سراج العرفان فی مشکوة البیان و حفظناه بزجاج الحکمة ان ربک یفعل ما یشآء و یحکم ما یرید قل یا معشر الفرقان انظروا ثم اذکروا ما انزل الرحمن فی هذا النبأ العظیم انصفوا بالله و لا تتبعوا علمآئکم الجهلآء الذین نقضوا عهد الله و میثاقه اذ اتیهم بملکوت البیان من لدن مقتدر قدیر و یا ملأ البیان اسمعوا ما نطق به مبشری و لا تعترضوا علی الذی اتاکم من مطلع الامر بامر بدیع و یا ملأ الانجیل اقرؤا ما انزل الله علی الروح و لا تکونوا من الظالمین اننی انا المقام الذی الیه صعد الروح لو کنتم من العارفین و انا الکتاب الذی منه فصلت کتب الله لو کنتم من المنصفین قد ظهر ما لا ظهر من قبل یشهد بذلک لسان العظمة من هذا المقام الرفیع طهروا افئدتکم من غبار الاوهام ثم انصروه بعمل یجد منه کل ذی شم عرف التقدیس و رائحة الخلوص لله الفرد المقتدر العلیم الحکیم ذکر اولیآئی هناک و بشرهم بعنایتی التی سبقت من فی السموات و الارضین قل یا اهل البهآء ایاکم ان یمنعکم نعاق کل ناعق بعید سوف یاتیکم من ینطق باهوآئه الا انه من المفترین فی کتاب الله رب الکرسی الرفیع لا تصدقوا من یأتیکم بما تختلف به الامور قل اتقوا الله یا قوم و لا تکونوا من الجاهلین خذوا کأس الاستقامة باسمی ثم اشربوا منها بذکری الحکیم قل اقبلوا بقلوب نورآء الی الافق الاعلی منقطعین عن الذین یتکلمون بما لا اذن الله لهم کذلک تعلمکم السدرة المنتهی و ینصحکم لسان الله فی هذا اللوح الذی لاحت من افقه شمس العنایة و الالطاف من لدن مشفق کریم اذا اخذک سکر بیان ربک الرحمن و اجتذبک کوثر العرفان قل اسئلک یا ربی المنان بامرک المهیمن علی الامکان و باشراقات انوار شمس ظهورک و لئالی بحر توحیدک ان تجعلنی ناطقا بذکرک و متمسکا بحبلک بحیث لا تمنعنی فراعنة البلاد و لا جبابرة العباد ثم اظهر یا الهی من عبدک هذا ما یبقی عرفه بدوام ملکوتک و جبروتک ای رب انا الذی نبذت الاوهام سارعا الی انوار وجهک و ترکت الظنون راکضا الی ساحة عزک اسئلک بسراج امرک و بما کان مکنونا فی علمک ان توفقنی علی ما تحب و ترضی و قدر لی خیر الآخرة و الاولی انک انت المقتدر علی ما تشآء لا اله الا انت الغفور الرحیم

بلسان پارسی بشنو لله الحمد بعنایت مخصوصه فائز شدی و نزد مظلوم مذکور بوده و هستی منتسبین طرا را ازقبل مظلوم تکبیر برسان و بامواج بحر فضل و کرم الهی بشارت ده و همچنین دوستان ان ارض را تا کل از کوثر بیان مقصود عالمیان بیاشامند و بنور استقامت منور گردند لا زال اینکلمه در الواح از قلم قدم جاری و نازل ان الامر عظیم عظیم و الیوم عظیم عظیم باید ابصار اولیا بافق اعلی متوجه باشد و همچنین آذان بنداء مالک اسماء نفوس موهومه لا تعد و لا تحصی مشاهده میشوند باری هر نفسی بغیر ما اراده الله نطق نماید انه کذاب مفتر یشهد بذلک مالک القدر فی المنظر الاکبر بعضی اختلاف را دوست داشته و میدارند حال برکل لازم بل واجب هر کلمه که سبب اختلاف شود از ان احتراز نمایند و لو یظهر من الذین طافوا العرش فی العشی و الاشراق امروز باید کل بقلوب نوراء بخدمت امر مشغول شوند و باعلاء کلمة الله اینست حکم محکم الهی که در صحیفه حمرا از قلم اعلی ثبت شده اولیای هر مدینه و دیار باید مبلغین از اهل خود معین نمایند لیبشروا العباد بما ظهر و لاح جناب علی قبل حیدر هم از برای ان اطراف بسیار خوب و مقبول است بعد از قرائت لوح و اصغاء ما فیه صورت ان را از برای جوان روحانی بفرستید تا مطلع باشد بانچه از قلم مالک قدم در این لیله نورا جاری شده البهآء المشرق من افق سمآء رحمتی علیک و علی من معک و علی الذین ما منعهم نعاق الناعقین و مفتریات المریبین عن الله رب العالمین