هو الله تعالى شأنه العظمة والاقتدار يا حسين عليك سلام

من آثار حضرة بهاءالله – لئالئ الحكمة، المجلد 2، لوح رقم (142)، الصفحة 302 - 303

هو اللّه تعالی شأنه العظمة و الاقتدار

یا حسین علیک سلام اللّه و سلام اولیائه جناب محمّد قبل علیّ علیه سلام اللّه و فضله و تو نزد مظلوم مذکور بوده و هستید مع آنکه این مظلوم کل را بمعروف امر نموده و همچنین بما انزله اللّه فی الکتاب و مقصودی جز حفظ اهل توحید و عزّت و قدرت و رفعت ایشان نبوده عمل نمودند آنچه را که از ذکر خارج است اقتدار اهل مدائن توحید و تفرید بمقامی بوده که فرائص مشرکین و غافلین از او مرتعد و قلوب مضطرب حال ضعف بمقامی رسیده که از اطراف اصحاب خلاف هجوم نموده‌اند هر روز ضرّی وارد و بأسی ظاهر این فضل را انکار نموده‌اند و این عدل را ظلم پنداشته‌اند لذا مظلوم در سجن اعظم مبتلا و لکن بلا فی سبیله تعالی محبوب بوده و هست در جمیع احوال خیر اهل عالم را خواسته و میخواهیم از حق میطلبیم کل را بطراز عدل مزیّن فرماید تا بانصاف تکلّم نمایند و ببصر مقدّس مشاهده کنند مقصود از آنچه ذکر شد آنکه دوستان بر آنچه وارد شده آگاه شوند و بدانند که این مظلوم ملاقات اولیا را دوست داشته و دارد و لکن عباد غافل حائل یا حسین قل الٓهی الٓهی انا الّذی اقبلت الیک و توکّلت علیک اسئلک باشجار حدائق المعانی و البیان و اوراق الحقائق و التّبیان بأن تکتب لی ما ینفعنی انّک انت اعلم بی منّی لا اله الّا انت القویّ القدیر و بالاجابة جدیر یا حسین الحمد للّه فائز شدی بآنچه که اکثری از او غافلند محزون مباش در آنچه بر این مظلوم وارد شده تفکّر نما ترا ذکر نمودیم بذکریکه سبب فرح اکبر است نسئل اللّه ان یؤیّدک و یوفّقک و یقدّر لک خیر ما انزله فی کتابه انّه هو المشفق الکریم و هو ارحم الرّاحمین .