بنام خداوند يكتا يا عليّ أسماء عباد را از مالك وخالق...

من آثار حضرة بهاءالله – لئالئ الحكمة، المجلد 3، لوح رقم (164)

بنام خداوند يكتا

يا عَلِيُّ اسمآء عباد را از مالك و خالق آن منع نموده در غدير وهم غرق شده‌اند، سبحان الله بحر اعظم امام وجوه موّاج و مقصود عالم از افق اسم اعظم ظاهر و هويدا معذلك ممنوع و محرومند، در قرون و اعصار باسم وصايت و ولايت و امثال آن بر جميع احزاب و ملل فخر مينمودند و در روز جزاء حقّيكه هزار ولىّ و وصىّ بقولش خلق ميشد شهيدش كردند، و حال بعضى از اهل بيان بهمان اسمآء متشبّثند و بهمان اشيآء متمسّك، لَعَمْرُ اللهِ اگر قلم اعلى باحزاب عالم توجّه مينمود بمثل آنچه باهل ايران نمود هر آينه اكثرى وارد بحر اعظم ميشدند چنانچه در اين ارض جمعى قبل از تبليغ داخل شدند، بمثابة امطار آيات بر ايران هاطل و نازل مع ذلك ميّت مشاهده ميشوند إِلاّ مَنْ شآءَ اللهُ رَبُّ الْعالَمِيْنَ، از حق ميطلبيم ترا داراى قلب مقدّس نمايد تا كنزى باشد از براى لؤلؤ منير توحيد، الأَمْرُ بِيَدِ اللهِ يَفْعَلُ ما يَشآءُ وَيَحْكُمُ ما يُرِيْدُ.