بنام مبيّن حقيقى اى أهل عالم ضرّ جمال قدم وإسم أعظم..

من آثار حضرة بهاءالله – لئالئ الحكمة، المجلد 3، لوح رقم (167)

بنام مبيّن حقيقى

اى اهل عالم ضرّ جمال قدم و اسم اعظم از ظلم امرا و وزرا نبوده و نيست چه كه آنچه ايشان مرتكب شده‌اند از عدم اطّلاع بوده، قسم بآفتاب حقيقت كه از افق سجن مشرقست اگر اقلّ از خردل بطراز آگاهى مزيّن شوند از ما عِنْدَهُمْ فارغ و آزاد وبما عِنْدَ اللهِ توجّه و اقبال نمايند، ضّر محبوب امكان از اهل بيان بوده كه بكمال جهد و اجتهاد در تضييع امر قيام نموده‌اند، آيات الهى جميع آفاق را احاطه فرموده وظهوراتش كلرا بطراز آگاهى مزيّن نموده بيّناتش از حدّ احصا خارج، اگر جميع كتّاب عالم جمع شوند از ذكر آنچه ظاهر شده و نازل گشته خود را عاجز مشاهده نمايند، كل در اينظهور مامورند كه بچشم او او را ببينند، للهِ الْحَمْدُ وجه مشرق و ظاهر و بحر موّاج و قوم غافل و محتجب، از حق بطلبيد كلرا بطراز انصاف مزيّن فرمايد و بنور عدل هدايت نمايد، طُوْبى لَكَ بِما ذُكِرْتَ لَدى الْمَظْلُوْمِ وَنُزِّلَ لَكَ ما يُنادِيْ بِأَعْلى النِّدآءِ أَمامَ وَجْهِ الْعالَمِ قَدْ أَتى مالِكُ الْقِدَمِ بِسُلْطانٍ مُبِيْنٍ، الْبَهآءُ عَلَيْكَ وَعَلى كُلِّ مُوْقِنٍ بَصِيْرٍ.