هو المنادي بالحق والمبشّر بالعدل يا أفناني عليك بهائي...

من آثار حضرة بهاءالله – لئالئ الحكمة، المجلد 3، لوح رقم (173)

هو المنادي بالحقّ والمبشّر بالعدل

يا أَفْنانِيْ عَلَيْكَ بَهآئِيْ وَعِنايَتِيْ، نامه ‌ات رسيد و در پيشگاه حضور مكلّم طور بشرف اصغا فائز گشت، للهِ الْحَمْدُ نفحهٴ اصحاب سفينهٴ حمرا از آن متضوع بود عرفش گواهى بود بر استقامت و توجّه و اقبالت، فضل حق با شما بوده و هست لا تَحْزَنْ مِنْ شَيْءٍ ظاهر ميشود آنچه از قلم اعلى مخصوص شما در زبر و الواح نازل شده، اين مظلوم در جميع احوال افنانش را ذكر نموده و آنچه بوهم نيايد و ادراك احصا نكند مقدّر شده هذِهِ كَلِمَةٌ نُزِّلَتْ مِنْ لَدُنْ عَلِيْمٍ خَبِيْرٍ، ارادات عباد ارادهٴ حقرا تغيير ندهد كلمهٴ عليا را از نفوذ منع نكند آنچه از لسان جارى شده حرف بحرف در ارض ظاهر ميشود، تغيير اين ارض و حوادث عالم آنچه را كه ثبت شده تبديل ننمايد و محو نسازد إِنَّهُ جَرى مِنْ قَلَمِ الإِثْباتِ لا يَأْخُذُهُ الْمَحْوُ بِدَوامِ الْمُلْكِ وَالْمَلَكُوْتِ، هذا ما نَطَقَ بِهِ لِسانُ الْمَظْلُوْمِ فِيْ مَقامِهِ الْمَحْمُوْدِ ورقهٴ سدره و مخدّره أمّ ومَنْ فِي الْبَيْتِ كل را از قبل مظلوم تكبير برسان و بآنچه نازل شده متذكّر دار، الْبَهآءُ مِنْ لَدُنّا عَلَيْكُمْ وَعَلى مَنْ يُحِبُّكُمْ وَيَسْمَعُ قَوْلَكُمْ فِيْ أَمْرِ اللهِ رَبِّ الأَرْبابِ.