عالم كتابيست مبين در هر حين بر زوال خود گواهی داده و ميدهد بلكه مينمايد، از اوّل دنيا الى حين بالرَّحِيْلَ الرَّحِيْلَ ناطق و بافصح بيان ميگويد ايعباد در تغييرات من نظر نمائيد گاهی بظلمت شب ظاهر ميشوم و هنگامی بنور فجر اشجارم وقتی بكمال سبزی و طراوت مشهود و گاهی زرد و سبك و خشك منظور )پند گيريد ای سياهيتان گرفته جای پند - پند گيريد ای سفيديتان دميده بر عذار)، پيری و جوانی و موت و حيات مناديند از جانب او و آگاه مينمايند بر خاتمهٴ امور، نيكوست حال نفسيكه از او بگسست و بحق پيوست، يا أَمَتِيْ وَوَرَقَتِيْ جميع اشيآء در يك مقام منادی حقّند ما بين عباد معذلك غفلت جميع عالمرا احاطه نموده إِلاّ مَنْ شآءَ رَبُّكِ الْمُشْفِقِ الْكَرِيْمِ، قُوْلِيْ لَكَ الْحَمْدُ يا مَقْصُوْدَ الْعالَمِ بِما هَدَيْتَنِيْ إِلى صِراطِكَ وَذَكَرْتَنِيْ فِيْ سِجْنِكَ، أَسْئَلُكَ أَنْ تُؤَيِّدَنِيْ عَلى الاسْتِقامَةِ عَلى حُبِّكَ إِنَّكَ أَنْتَ الْمُقْتَدِرُ الْقَدِيْرُ لا إِلهَ إِلاّ أَنْتَ الْغَفُوْرُ الْكَرِيْمُ.