ای دوستان ندای الهی را بلسان پارسی بشنويد كه شايد بِما أَرادَهُ اللهُ آگاه شويد و از دريای آگاهی و بينائی بياشاميد، عارف بصير از يك كلمهٴ محكمهٴ مباركه كه از مشرق فم ارادهٴ الهيّه ظاهر ميشود ادراك مينمايد آنچه را كه اليوم سزاوار است، ببصر حديد توجه نمائيد وبأُذُن واعيه بشنويد إِنَّهُ لا يُرى بِبَصَرِ غَيْرِهِ وَلا يُعْرَفُ بِدُونْهِ، قسم بآفتاب بحر توحيد كه هر نفسی مؤيّد شود باصغآء اين كلمه او از اهل فردوس اعلى در صحيفهٴ حمرا مذكور و مسطور است، خُذِ الْكَلِمَةَ الْعُلْيا وَدَعْ ما سِواها كَذلِكَ يَأْمُرُكَ مَنْ عِنْدَهُ كِتابٌ مَبِيْنٌ وَلَوْحٌ حَفِيْظٌ.