در لوحی جمال قدم جل جلاله میفرمایند قوله تعالی : “ای علی طرف عنایت بآن جناب متوجه بوده لو لا هذا ما ظهر منک ما ظهر و اینکه در ضعف عباد و عدم توجه نفوس غافله بحق منیع نوشته بودید الحق معک بلی وجه عالم بر لا مذهبی متوجه بوده در کل سنین بل در کل شهور بل در کل ایام از ایمان و ایقان و عرفان بعید و بظنون و اوهام نزدیک و تا مدتی باین نحو خواهند بود چنانچه میقات آن در کتاب الهی نازل و ثبت شده و لکن محزون مباش چه که اشراقات شمس حقیقت رطوبات زائده طبیعت را جذب خواهد نمود و تشتتات حروفرا جمع خواهد نمود و این فقره نه مخصوص باین عصر است بلکه از قبل هم چنین بوده چنانچه رشحی از رشحات مستوره در بحر علم الهی در لوح مقدس حکمت نازل شده طوبی لمن نظر و قرء و قال لک الحمد یا مبین العالمین بعد از انقضاء مدت مذکوره در کتاب بغتة امر الله مرتفع و جمیع نفوس بآن متوجه ان ربک لهو المخبر الصادق المتکلم الناطق الامین”