در یکی از الواح جمال که ذکر احبای دولت آباد در آن مذکور
میفرماید قوله تعالی : “یا علی ان القوم فی خسران عظیم اسمع نداء المظلوم انه لا اله الا هو المهیمن القیوم مقامیکه هزار علی بکلمهاش خلق میشود معرضین بیان از آن گذشتهاند و به اوهام حزب شیعه تمسک جستهاند قل یا قوم قد ظهر ما لا ظهر فی الابداع انظروا الی بحر بیانه و سماء فضله و شمس ظهوره و لا تکونوا من المعرضین بگو از حق بترسید و از برای دو یوم از برای خود عذاب ابدی اختیار مکنید بشنوید ندای مظلوم را نفسیکه سبب احتجاب شده لعمر الله امام وجه قادر بر تکلم نه و ظلم امیر نظام سبب انتشار بعضی از اسماء شد لئلا یطلع علی مشرق امر الله رب ما کان و ما یکون” انتهی