در لوح میر محمد حسین بیک بشرویه ای فرمودند : “عجب در آنست که پادشاه ایران الی حین آگاه نشده بر عنایت و صبر و حلم ربانی از حق بطلبید و میطلبم سلطان را آگاه نماید دشمن حقیقی او پسرش ظل السلطان است کل میدانند سیاح را بسجن اعظم فرستاد مخصوص از برای ظهور فساد اکبر و چون منع شد بر عناد قیام نمود و پادشاه هم اوهامات و مفتریات او را قبول کرد و مدن و دیار الهی را بذئب اعظم دنیا واگذارد در جمیع دنیا در شقاوت و نفاق مثل و شبیه نداشته و ندارد چندی قبل باین کلمه علیا نطق نمودیم انه شرب من دم الاولیاء ما لا تعادله الدجلة و لا الفرات و لا الجیحون و لا السیحون”
)تاریخ این لوح مبارک ٩ ج ١ سنه ١٣٩ هـ ق است )