مواسات

من آثار حضرت بهاءالله - مائده آسمانی، جلد 4

باب دوازدهم - مواسات

جمال قدم در لوحی میفرمایند قوله تعالی : بنام مقصود عالمیان حمد محبوبی را لائق و سزاست که لم یزل بوده و لا يزال خواهد بود رحمتش جمیع من فی الوجود را احاطه نموده و این رحمت در رتبه اولیه اظهار برهانست که از مشرق عنایت رحمن ظاهر میشود تا کل به عرفان آن بحر قدم که مقصود اصلی از عالم است فائز شوند و در رتبه ثانیه اوامر الهیه بوده تا کل باین مرقات اعظم بمکامن قدس تجرید و مواقع عز توحید ارتقا جویند طوبی از برای نفوسی که الیوم باخلاق روحانیه و اعمال طیبه بنصرت امر مالک بریه قیام نمایند انشاء الله باید جمیع احباب با کمال محبت و وداد باشند و در اعانت یکدیگر کوتاهی ننمایند و معنی مواسات که در کتاب الهی نازل شده اینست که هر یک از مؤمنین سایرین را مثل خود مشاهده نمایند یعنی خود را اعلی نشمرند و اغنیا فقرا را از مال خود محروم ننمایند و آنچه از برای خود از امورات خیریه اختیار مینمایند از برای سایر مؤمنین هم همان را اختیار کنند اینست معنی مواسات و حد مواسات تا این مقام بوده و تجاوز از آن از شئونات هوائیه و مشتهیات نفسیه عند الله مذکور اعاذنا الله و ایاکم عن کل ما لا يحبه انشاء الله باید جمیع بکمال تقدیس و تنزیه بذکرش ذاکر باشند و انه لهو الامر السمیع العلیم” انتهی