قوله تعالی : " ای جواد اگر الیوم کل من فی السموات و الارض دعوی ربوبیت نمایند و بآیات اولین و آخرین تغنی نمایند من دون ذکر اسم ربک الاعلی فی هیکل الاخری علی اسمه الابهی مردود بوده و خواهد بود چه که خلق کلمات بمثل خلق انفس شده و خواهد شد و هم چنانچه از خلق انفس مقصود عرفان نفس الله بوده از خلق کلمات هم از هر لسان که جاری شود مقصود ذکر حق خواهد بود و اگر این رتبه از نغمات مفقود شود مثل کلمات اهل سوق خواهد بود بل عند الله ثانی ارجح و اگر چه آن کلمات باحسن الحان ظاهر شود نظر بمشکات فرمائید که اگر از زجاج لطیف و یا بلور منیع مصنوع شود مقصود استوای سراج است بر او و اگر باین مقام فائز نشود آلتی خواهد بود معوق و معطل و لا یسمن و لا یغنی پس مقصود از مشکات کلمات اشتعال سراج ذکر ذو الجمال بوده و من دون آن وساوس شیطانی است اگر چه دفتر آن کلمات بقدر ملکوت اسمآء و صفات مشاهده شود "