قوله تعالی : هو الله الامنع الاقدس الابهی " لم یزل و لا یزال هر نفسیکه منقطع شد از کل ما سوی الله و مقبل شد باو در هر مقام بوده بمطلوب فائز چه که در مقامات قرب معنوی بعد صوری حائل نبوده و نخواهد بود آنچه لا زال حائل بوده میانه حق و خلق حجبات نفس و هوی بوده تا این حجبات باقی لا زال عبد از انجمن قرب بعید است و لو بین یدی العرش حاضر باشد و بعد از خرق این حجبات در مقابل وجه بوده اگر چه صد هزار فرسنگ بحسب ظاهر بعید باشد و آنچه از وجود انسانی مطلوب آن بوده که از کدورت اکوان بعنایت رحمن پاک و مطهر شود تا قابل منظر اکبر گردد و بجبروت باقی الهی وارد شود و اگر نفسی باینمقام فائز نشود اگر مالک شود کل ارض و ما علیها را نفعی باو راجع نه .... اینکه نوشته بودی عجب دارم با این اقتدار این تحمل را بلی و فیذالک لآیات للعارفین و بینات للمقربین و دلالات للآملین و اشارات للمخلصین در ظلمت نور انجم مستضئی و ظاهر و بمحک ابریز از نحاس ممتاز و در حین نزول قضایا که ظلمت سطوت جمیع امکانرا فرو گرفته انوار وجوه مقربین و مقدسین دری و لائح مشاهده میشود یعنی آن نفوسیکه ما سوی المحبوب را معدوم دانستهاند و مفقود شمردهاند و همچنین در ظهور محک و امتحان مقبل الی الله از معرض ممتاز آنچه وارد شده و میشود از ظهورات حکمت الهیه بوده و خواهد بود و احدی بر علم و حکمت آن مطلع نه الا نفسه العلیم الخبیر .. جمیع آنچه ظاهر شده و میشود بامر او بوده و خواهد بود لا راد لقضائه و لا مرد لحکمه یفعل ما یشاء و یحکم ما یرید " .. انتهی