مجازات اخلاف باعمال اسلاف

لوح رقم (94) – آثار حضرت بهاءالله – امر و خلق، جلد 1

٩٤ - مجازات اخلاف با اعمال اسلاف

از حضرت عبدالبهاء است. قوله العزيز: "و امّا مسئله ثانيه که پسر بمجازات پدر گرفتار ميشود يا نه بدانکه اين بر دو قسم است يک قسم تعلّق بروحانيّات دارد يک قسم تعلّق بجسمانيّات. آنچه تعلّق بروحانيّات دارد پسر بجرم پدر موأخذه نميشود زيرا پسر سعيد است و پدر شقی يخرج الحی من الميت و يخرج الميت من الحی لاتزروا زرة و زر اخری و آنچه تعلّق بجسمانيّات دارد لابد است که ظلم و تعلّل و اعمال قبيحه پدر سبب مضرّت پسر ميشود در اين مقام در قران ميفرمايد و ليخشی الذين لو ترکوا ذرية ضعافا يعنی بايد انسان رحم بر ايتام بکند که مبادا ذريّتی ايتام از او بماند و سوء رفتار او يعنی ظلم بايتام سبب ذلّت اولاد خود شود مثلا ملاحظه بفرمائيد که شخصی ظلماً و عدواناً خون جمعی بريزد و اموال ناس را تالان و تاراج نمايد و هزار دودمان و خاندان را برباد دهد البتّه اين شخص شقی بعد از رجوع باسفل جحيم سبب نکبت و ذلّت و عدم رستگاری اولاد و احفاد شود و مظلوان بانتقام برخيزند و بانواع وسائل در هدم بنيانش کوشند اين است که گفته ميشود الجزاء من جنس العمل."