و نيز از حضرت عبدالبهاء است. قوله العزيز: "امّا در خصوص چشم زخم يعنی اصابة العين که در عربی عين الکمال گويند مرقوم نموده بودند که چشم شور را آيا اثری هست؟ در چشم چنين اثری نيست ولی در تأثير و تأثّر نفوس حکمتی بالغه موجود اين من حيث العموم امّا نفوس ثابته راسخه مصون از اين حادثه و اگر چنانچه نفسی را وهمی و تأثّری حاصل شود نود و پنج مرتبه يا الله المستغاث بر زبان راند."
و قوله العزيز: "هو الله ای بنده الهی در خصوص چشم پاک و ناپاک يعنی اصابت عين مرقوم نموده بوديد اين محض توهّم است ولی احساساتی از اين وهم در نفوس حاصل گردد و آن احساسات سبب حصول تأثيرات شود مثلا نفسی بشور چشمی شهرت يابد که اين شخص بد چشم است و نفس ديگر معتقد و متيقن تأثيرات چون آن شخص ببد چشمی مشهور نظری باين بيچاره نمايد اين متوهّم مضطرب گردد و پريشان خاطر شود و منتظر ورود بلائی گردد اين تأثيرات سبب شود و وقوعاتی حاصل شود و الّا نه اين است که از چشم آن شخص آفتی صادر شد و بوجود اين شخص رسيد لهذا اگر نفسی بقلبش چنين خطور نمود که فلان شخص شور چشم است و مرا نظر نمود فوراً بذکرالله مشغول شود تا اين وهم از قلب زائل گردد و عليک البهاءالابهی."
و در خطاب بمعاون التّجار است. قوله العزيز: "عينالکمال که چشم بد است اين تصوّر اشخاص است و تأثّر قلوب و چون شدّت تأثّر در قلوب حاصل شود و آيه و يزلقون بابصارهم کنايه از حدّت و شدّت نظر از روی غضب است."