ترقی برتبهٴ مظاهر مقدسه ممتنع میباشد

لوح رقم (13) امر و خلق – جلد 2

١٣ – ترقی برتبه مظاهر مقدسه ممتنع میباشد

و نیز از حضرت عبدالبهاء در مفاوضات است قوله العزیز بدانکه مراتب وجود متناهی است مرتبه عبودیت مرتبه نبوت مرتبه ربوبیت لکن کمالات الهیه و امکانیه غیر متناهی است ... ولی هر کائنی از کائنات از برای او رتبه ایست که تجاوز از آن مرتبه نتواند یعنی آنکه در رتبهٴ عبودیت است هر چه ترقی کند و تحصیل کمالات غیر متناهیه نماید برتبهٴ ربوبیت نمیرسد و همچنین در کائنات جماد آنچه ترقی کند در عالم جمادی قوهٴ نامیه نیابد و همچنین این گل هر قدر ترقی نماید در عالم نباتی قوهٴ حساسه در او ظهور نکند ... مثلا پطرس مسیح نشود نهایتش این است که در مراتب عبودیت بکمالات غیر متناهیه رسد ...

حواریین هر چه ترقی میکردند مسیح نمیشدند .

و در خطابی بحاجی میرزا حسین اخ الشهید در میاندوآب قوله العزیز و اما امکان حصول مقام انبیاء از برای جمیع خلق این ممکن نه زیرا خلق بمراتب است ما دون ادراک ما فوق را ننماید و خلقکم اطوارا سنگ خارا یاقوت حمراء نگردد و خزف و صدف لؤلؤ لاءلاء نشود حضرت قدوس در ظل حضرت اعلی بودند نه مستقل مؤمنین این ظهور بمقام انبیاء بنی اسرائیل رسند اما نه انبیاء اولوالعزم زیرا آنان ظهور کلی بودند باری مظاهر کلیه الهیه که بالاستقلال اشراق فرمودند مقامی دیگر دارند و شأنی دیگر هیچ نفسی بمقام و رتبه آنان نرسد و علیک البهاء الابهی ع ع

و قوله العزیز رحمت بر دو قسم است خاصّه و عامّه روحانی و جسمانی رحمت عامّه جسمانی وسعت رحمته کلشئی اما رحمت خاصّه روحانی وجدانی رحمانی و یختص برحمته من یشاء .