قدم و عدم تناهی خلقت و فضا و معنی ستة ایام مذکور در تورات و قرآن مقصود از خلقت آدم

لوح رقم (60) امر و خلق – جلد 2

٦٠ - قدم و عدم تناهی خلقت و فضا و معنی ستة ایام مذکور در تورات و قرآن

و نیز از حضرت عبدالبهاء در خطابی است قوله العزیز فانظر الی الحدیث الماثور و دقق النظر فی معانیه الدالة علی سعة الکون و اشاعه الخارج عن القول و الحدود و هذا نصه ان الله تعالی خلق مائة الف الف قندیل و علق العرض و الارض و السماء و ما بینها حتی الجنة و النار کلها فی قندیل واحد و لا یعلم ما فی باقی القنادیل الا الله و کلما ذکروا العارفون لها حداً و عبروا لها حصراً انما کان لضیق دائرة العقول و الادراکات و احتجاب اهل الاشارات الذین قرائحهم جامدة فطنهم خامدة من فرط الحجبات و ان فی کل کور و دور رزقا مقسوما و شأنا و ان معلوما الحقائق لها ظهور و بروز بالنسبة الی المراتب و الدرجات و الاستعداد و القابلیت .

و در خطابهٴ در مجلس تیاسفیهای نیویورک قوله العزیز اما اینکه در تورات ذکر شش هزار سال است این معنی دارد بظاهر نیست زیرا میفرماید خدا در هفت روز آسمان و زمین را خلق فرمود با آنکه قبل از خلق آسمان و زمین آفتابی نبوده شرق و غربی وجود نداشته چگونه بدون آفتاب روز تحقق یابد پس معنی دیگر دارد .

و در سفر نامه امریکا است قوله العزیز مراد از خلق آسمانها و زمین ها در شش روز آن روز الهی است و خلق روحانی و الا قبل از خلق این آسمان و زمین شب و روزی نبود .

عن ابن عباس مامن مومن الا و یبکی علیه اذا مات مصلاه ... تقول اذا هلک العظیم بکت علیه السماء و کسفت لموته الشمس ... روی عنه انه قال مامن حرف من حروف القرآن الا و له سبعون الف معنی (مجمع البحرین) یسوع جواب داد بدرستی که در انبیاء نوشته شده است مثلهای بسیاری که واجب نیست اینکه بگیری او را بلفظ بلکه بمعنی زیرا که همه پیغمبران که بیکصد و چهل و چهار هزار میرسند آنانکه فرستاده ایشان را خدای بسوی جهان بتحقیق سخن رانده اند بمعما ها بتاریکی (انجیل برنابا فصل ١٧)

بود عالم حقیقت عالم دین چنین دارم ز پیر راه تعیین بود شش روز دور شش پیغمبر مرا تعلیم قرآن گشت باور و لکن روزدین سال هزار است بدین ترتیب عالم را مدار است چو گردد شش هزاران سال آخر شود قائم مقام خلق ظاهر بسر آید همه روز شریعت بامر حق شود پیدا قیامت (عطار)

چنانچه فرمود بدانکه خداوند تبارک و تعالی جهانرا بشش روز آفرید و هو الذی خلق السموات و الارض فی ستة ایام گفتند آن شش روز بروز آنجهانی بود روزی هزار سال چنانکه خدایتعالی فرمود و ان یوما عند ربک کالف سنة مما تعدون (طبری)