الفت گرگ و میش

لوح رقم (103) امر و خلق – جلد 2

١٠٣ - الفت گرگ و میش

و از حضرت بهاءالله در کتاب ایقان است قوله الاعلی: دیگر آنکه چقدر از مردم مختلف العقائد و مختلف المزاج که ازین نسیم رضوان الهی و بهارستان قدس معنوی قمیص جدید توحید پوشیدند و از کأس تفرید نوشیدند این است معنی حدیث مشهور که فرموده گرگ و میش از یک محل میخورند و میآشامند و حال نظر بعدم معرفت این جهال فرمائید یمثل امم سابقه هنوز منتظرند که کی اینحیوانات بر یک خوان مجتمع میشوند ...از همه گذشته این امر وقوعش چه حسنی در عالم احداث مینماید .

و از حضرت عبدالبهاء در کنیسه یهود سانفرانسیسکو است قوله العزیز: این است مقصد از بیان حضرت اشعیا و الا هرگز گرگ و میش شیر و آهو با یگدیگر انس و الفت نیابند زیرا آهو طعمه شیر است و گوسفند طعمه گرگ دندنهای شیر کج است و گوشت خور زیرا دندانهای آسیاب ندارد و علف و دانه را بریدن نتواند و نرم نکند باید گوشت بخورد پس مقصد ازین بشارات الفت ملل و اقوامی است که مانند گرگ و میش اند و میانشان مشکل است الفت حاصل شود ولی در یوم موعود متحد شوند و مجتمع گردند .