منع از حشیش
لوح رقم (13) امر و خلق – جلد 3
١٣ - منع از حشیش
از حضرت عبدالبهاء است قوله : اما حشیش از جمیع بدتر است و افیون هادم بنیان ایمان و ایقان نوع انسان .
و نیز خطابی دیگر از حضرت عبدالبهاء قوله العزیز : هو الله ای بندۀ حضرت کبریاء آنچه مرقوم نموده بودی ملحوظ افتاد و بر تفاصیل اطلاع حاصل گشت در مسأله حشیش فقرۀ مرقوم بود که بعضی از نفوس ایرانیان بشربش گرفتار سبحان الله این مسکر از جمیع مسکرات بدتر و حرمتش مصرّح و سبب پریشانی افکار و خمودت روح انسان در جمیع اطوار چگونه ناس به این ثمرۀ شجرۀ زقوم استیناس یابند و بحالتی گرفتار گردند که حقیقت نسناس شوند چگونه این شیئی محرّم را استعمال کنند و محروم از الطاف حضرت رحمن گردند البته صد البته تا توانید ناس را نصیحت نمائید که ازین افیون و حشیش زقوم بیزار شوند و بدرگاه احدیت توجه نمایند خمر سبب ذهول عقل و صدور حرکات جاهلانه اما این افیون و زقوم کثیف و حشیش خبیث عقل را زائل و نفس را خامد و روح را جامد و تن را ناحل و انسان را بکلی خائب و خاسر نماید با وجود این چگونه جسارت نماید ملاحظه نمائید که اهالی هند و چین چون بشرب دخان این گیاه بی‌حس معتادند چگونه مخمود و مبهوت و منکوب و مذلول و مرذول‌اند هزار نفر مقاومت یک نفر نتواند هشتصد کرور نفوس از اهالی چین مقابلی با چند فوج از فرنگ ننمود زیرا جبن و خوف و هراس در طینتشان بسبب شرب دخان افیون مخمّر گشت سبحان الله چرا دیگران عبرت نگیرند و از قرار معلوم این فعل مشئوم بمرز و بوم ایران نیز سرایت کرد اَعاذَنَا اللّه و ایّاکُم من هذا الحرامِ القبیحِ و الدّخان الکثیف و زقّومِ الجحیم کما قال اللّهُ تبارک و تعالی یغلیۭ فی البطونِ کغلیِ الحمیم و علیکم التّحیة و الثناء . ع ع