آداب به مُقرّبان الهی و علماء و امراء و نهی از ذکر سُوء و ردّ و طردّ

لوح رقم (18) امر و خلق – جلد 3

١٨ - آداب به مُقرّبان الهی و علماء و امراء و نهی از ذکر سُوء و ردّ و طردّ

از حضرت نقطه در صحیفة العدل است قوله الاعلی : وصیّت میکنم درین کتبا کلّ را که از عدل خداوند ترسیده و جحد مقرّبان ملأ اعلی را امری سهل نگرفته و بحکم قرآن یا ایّها الّذین آمنوا اتّقوا اللّه و قولوا قولاً سدیداً حفظ لسان را نموده که حیات دنیا نزد حیات آخرت بلا ذک است . . . اشدّ عذاب و اعظم از برای اشخاصی است که رمی میکنند بسوی اهل معرفت آل اللّه بکلمات شیطانیّه بل درین عالم هرگاه مشاهده حکم خداوند را نمائید در حین جحد و ردّ به آتش عدل میسوزند .

و از حضرت بهاءالله است قوله الاعلی الاحلی : یا حزب اللّه علماء راشدین که به هدایت عباد مشغول‌اند و از وساوس نفس امّاره مصون و محفوظ ایشان از انجم سماء عرفان نزد مقصود عالمیان محسوب احترام ایشان لازم ایشانند عیون جاریه و انجم مضیئه و بحور حکمت صمدانیه طوبی لمن تمسّک بهم انّهم من الفائزین فی کتاب اللّه ربّ العرش العظیم

و در سورة الملوک است قوله الاعلی : ثمّ احترموا العلماءَ بینکم الّذین یفعلون ما علموا و یتّبعون حدودَ اللّه و یحکمون بما حکمَ اللّهُ فی الکتاب فاعلموا بانّهم سرج الهدایة بینَ السّموات و الارضین انّ الّذین لن تجدوا للعلماء بینهم من شأنٍ و لا من قدرٍ اولئک غیّروا نعمة اللّه علی انفسِهم قل فارتقبوا حتی یغیّر اللّه علیهم انّه لا یعزب عن علمه من شیئی یعلم غیبَ السّموات و الارض انّه بکلّشیی علیم .

و در لوحی حکمت قوله الارفع الامنع : لا تسقطوا منزلة العلماء فی البهاء ولا تصغّروا قدر من یعدلُ بینکم من الامراء .

و قوله عز و جل : طوبی لعالمٍ اخذته نفحات الوحی فی ایّام اللّه و السنة الامکان و ما ذکر فیها کان ناطقاً بهذا الذّکر الّذی به انفجرت بحُور الحیوان بین العالمین انّه من اَعلی الخلق لدی الحقّ لانّ مقامَ العالِم الّذی رکب باسمی الابهی علی السّفینة الحمراء بین النّاس کمقامِ البصر بین الحواسّ ینبغی لکلٍّ ان یوقّروه و یعظّموه .

و قوله الابهی : طوبی لکم یا معشر العلماء فی البهاء تاللّه انتم امواجُ البحر الاعظم و انجمُ سماء الفضل و اَلْویة النّصر بین السّموات و الارضین انتم مطالعُ الاستقامة بین البریّة و مشارقُ البیان لمن فی الامکان طوبی لمن اَقبل الیکم و ویلٌ للمعرضین .