آداب نسبت به ذوی القربی

لوح رقم (19) امر و خلق – جلد 3

١٩ - آداب نسبت به ذوی القربی

در کتاب اقدس است قوله الاعلی : انّ اللّه قد امرکم بالمودّة فی ذوی القربی .

و نیز از حضرت بهاءالله در کتاب بدیع است قوله الابدع : و همچنین نفوسی که نفس الرّحمن از مابین آن نفوس ظاهر شده عزّزوهم و وقّروهم یا قوم و لا تکونن من الغافلین و جمیع این فضل محقق مادام که حبل نسبت منقطع نشود و انت تعلم یا الهی بانّی احبّ هؤلاء و کلّ ما نسب الی نفسک واجد منهم نفحات قمیص رحمانیتک و فوحات ثوب عزّک و مواهبک و اشتاق لقائهم و الاجتماع معهم و المؤانسة بهم .

و در لوحی است قوله الاعلی : حفظ افنان برکل لازم بسیار درین امر زحمت کشیده‌اند . . . حسب الامر اعانت ایشان لازم است .

و قوله الاعلی : احترام اغصان بر کل لازم لاعزاز امر و ارتفاع کلمة و این حکم از قبل و بعد در کتب الهی مذکور طوبی لمن فاز بما اُمِر من لدن آمر قدیم و همچنین احترام حرم و آل اللّه و منتسبین

و در لوحی است قوله عزّ بیانة : ان یا امتی کذلک فعلتْ اختی و غرّتْها الدّنیا الی ان کفرتْ باللّه العزیز الحمید و انّا ما تعرّضنا بها لنفسنا بل انّها لمّا اعرضتْ عن اللّه اعرضنا عنها کذلک اُمِرنا من لدن مقتدرٍ قدیر و قطعنا حبل النسبة بیننا و بینها بما کفرتْ بالّذی خلقها بامرٍ من عنده و کان اللّه علی ما اقول شهید ولو انّ احداً من ابنائی یتجاوز عن حدود اللّه تاللّه لا تمرّ الیه طرفی ابداً و یشهد بذلک کلّ منصف خبیر .

و قوله الاعلی : فیا الهی انت تعلم بانّی قطعتُ حبلَ نسبتی الّا لمن تمسّک بنسبتک الکبری فی ایّام ظهور مظهر نفسک العلیا باسمک الابهی و عن کلّ ذی قرابةٍ الّا لمن تقرّب الی طلعتک النّوراء