نهی از اعتراض بر عقائد و اعمال و بر کلمات دیگران و عدم احراق و محو آنها

لوح رقم (29) امر و خلق – جلد 3

٢٩ - نهی از اعتراض بر عقائد و اعمال و بر کلمات دیگران و عدم احراق و محو آنها

از حضرت بهاءالله است قوله الالطف الابهی : از قراری که استماع شد بعضی الواح ناریّه آن مشرک باللّه را حبّاً للّه سوخته‌اند ( میرزا یحیی ازل ) اگر چه این فعل من غیر اذن واقع شده ولکن چون حبّا للّه بوده عفا اللّه عمّا سلف لکن ابداً محبوب نیست عند اللّه که کلمات احدی محو شود .

در لوح خطاب به سلمان است قوله الاعلی : باری ای سلمان بر احبّای حق القا کن که در کلمات احدی بدیدۀ اعتراض ملاحظه منمائید بلکه بدیدۀ شفقت و مرحمت مشاهده کنید مگر آن نفوسی که الیوم در ردّ اللّه الواح ناریه نوشته .

و در مفاوضات است قوله العزیز : آنچه گفته میشود ما را مقصد بیان حقیقت است توهین عقاید ملل دیگر نیست مجرد بیان واقع است و بس والا به وجدان نفسی تعرض ننمائیم و اعتراض روا نداریم .

و در کتاب اقدس : لا یعترض احدٌ علی احدٍ .

و نیز در توقیعات حضرت نقطه است قوله الاعلی : ولکن اوصیک اَلّا تصعّر خدّک للنّاس فانّ النّاس لاحیاء لهم وامش معهم بماهم علیه من التعارف فان لذلک الدّین احسن ولک اجمل و ان وقعتْ ذلّة علی احدٍ من اصحاب ذلک الدّین فکانّما وقعتْ علی اصل الشجرة ان احفظ نفسک اَلّا یقول احدٌ فیک کلمة باطل فانّ المؤمن عزیز و لا احبّ لک الذّل .

و قوله الاعلی : و احذر من الفتنة و راقب التّقیّة الّا تری فی نفسک خوفاً و لو کنت فی تلک الارض .

وقوله الاعلی : و انت راقب حکم التّقیّة .