ضیافت و آدابش

لوح رقم (32) امر و خلق – جلد 3

٣٢ - ضیافت و آدابش

و در کتاب اقدس است قوله تقدس و تعالی : قد رُقم علیکم الضیافةُ فی کلِّ شهرٍ مرّةً واحدةً ولوُ بالماءِ اِنّ اللهَ ارادَ اَنْ یؤلّفَ بینَ قلوبِکم باسبابِ السمواتِ و الارضین اِیّاکم اَنْ تُفرّقَکم شؤوناتُ النفسِ و الهوی کونوا کالاصابعِ فی الیدِ و الارکانِ للبدنِ کذلکَ یعظُکم قلمُ الوحی اِنْ انتم من الموقنین

و در رسالۀ سوال و جواب است : سؤال : رقم علیکم الضیافة واجب است . جواب : واجب نه

و از حضرت عبدالبهاء در خطابی است قوه المبین : در خصوص ضیافت در شهر بهائی سؤال نموده بودید مقصود ازین ضیافت الفت و محبت و تبتّل و تذکّر و ترویج مساعی خیریه است یعنی بذکر الهی مشغول شوند و تلاوت آیات و مناجات نمایند و با یکدیگر نهایت محبت و الفت مجری دارند و اگر در میان دو نفس از احباء اغبراری حاصل هر دو را دعوت نمایند و به اصلاح مابین کوشند و در امور خیریه و اعمال بریّه مذاکره نمایند تا نتایج ممدوحة حاصل گردد .

و خطاب به مستر ریمی در واشنگتن امریکا است قوله العزیز : ای ثابت بر پیمان در خصوص مهمانی به جناب منشادی مرقوم نموده بودی این مهمانی روزی از نوزده روز حضرت باب تأسیس بنمود و جمال مبارک امر و تشویق و تحریص فرمود لذا نهایت اهمیت را دارد البته کمال دقت در آن بنمائید و اهمیت بدهید تا آنکه مقرر و دائمی گردد احبای الهی مجتمع شوند و در نهایت محبت و روح و ریحان الفت نمایند و به کمال آداب و وقار حرکت فرمایند و ترتیل آیات الهی کنند و مقاله‌های مفیده قرائت نمایند و نامه‌های عبدالبهاء بخوانند و یکدیگر را به محبت جمیع تشویق و تحریص نمایند و با کمال روح و ریحان مناجات کنند و قصائد و نعوت و محامد حی قیّوم تلاوت نمایند و نطقهای فصیح مجری دارند و صاحب منزل باید به نفس خویش خدمت یاران نماید و همه را دلجوئی کند در کمال خضوع مهربانی فرماید اگر مجلس چنانکه باید و شاید بر وجه محررً انعقاد یابد آن عشاء عشاء ربانی است زیرا نتیجه همان نتیجه است و تأثیر همان تأثیر .

و قوله العزیز : مهمانی نوزده روزه در نهایت همّت بین عموم باید مجری گردد و این مهمانی چون بین یاران است باید بیان دلائل قاطعه از برای بیانیها گردد تا مبتدئین بیخ‌بر با خبر گردند .

( دستورها و رسوم و آدابی که ضیافت نوزده روزه در ایام حضرت ولی امر الله بآن قرار گرفت در فصل سوم از باب هشتم مذکور است . )