بذل بر خویشان و درویشان

لوح رقم (38) امر و خلق – جلد 3

٣٨ - بذل بر خویشان و درویشان

و نیز از حضرت بهاءالله است قوله تعالت کلماته : رأسُ الهمّة هو اِنفاق المرء علی نفسِه و علی اهلِه و الفقراء من اِخوته فی دینه .

و قوله عزّ بیانه : یا بنَ الانسان اَنفق مالی علی فقرائی لتنفقَ فی السّماء من کنوز عزِ لا تفنی و خزائن مجدٍ لا تبلی .

و قوله الاکرم : یابنَ الانسان لا تحرمْ وجهَ عبدی حینِ یسألُک فی شیئیٍ لانّوجهَه وجهی فاخجل منّی .

و قوله الاعزّ : ای اغنیاء ارض فقرا امانت من‌اند در میان شما پس امانت مرا درست حفظ نمائید و به راحت نفس خود تمام نپردازید

و قوله الاجل : ای پسر تراب اغنیاء را از ناله سحرگاهی فقراء اخبار کنید که مبادا از غفلت به هلاک افتند و از سدرۀ دولت بی نصیب مانند الکرم و الجود من خصالی فهنیاًٴ لمن تزیّن بخصالی .

و قوله الارفع : انفاق عند الله محبوب و مقبول و از سید اعمال مذکور اُنظروا ثم اذکروُا ما انزله الرحمن فی الفرقان و یؤثَرون علی انفسهم و لو کان بهم خصاصة و من یوقَ شُحّ نفسه فاولئک‌هم الفائزون . . . طوبی لمن اختار اخاه علی نفسه .