ادعیّه و اوراد و حاجات

لوح رقم (25) امر و خلق – جلد 4

٢٥ - ادعیّه و اوراد و حاجات

و از ادعیّه و اوراد صادر از حضرت نقطه است که برای هر مطلبی خصوصاً برای فرج دو هزار و نود و هشت بار در یک مجلس : " یا اللّه المستغاث " با توجّه و حضور قلب خوانند و برای هر حاجتی دویست و هشتاد و یک بار : " اللّهم انّک مفرّج کلّ همّ و منفّس کلّ کرب و مذهّب کلّ همّ و مخلّص کلّ عبد و منقدّ کلّ نعش خلّصنی اللّهم برحمتک و اجعلنی من عبادک المنقذین "

و برای هر حاجت و یا رفع حزن و اندوه سیصد و چهارده بار در یک مجلس بخواند : قل اللّه یکفی کلّ شئ عن کلّ شئ و لا یکفی عن اللّه ربّک من شئ لا فی السّموات و لا فی الارض و لا ما بینهما انّه کان علّاماً کافیاً قدیراً "

و از ادعیّه و مناجاتهای صادر از حضرت بهاءاللّه است قوله الاعلی : " وَجّهِ وجهک فی کلّ یوم الی شطر ربّک و قل بسم اللّه البهیّ الأبهی ایربّ انا الّذی وَجَّهْتُ وجهی الی شطر فضلک و مواهبک اذاً یا الهی لا تحرمنی عمّا قَدَّرْتَه لأصفیائک ثُمَّ اَسْتَقِمْنی علی امر الّذی زَلَّتْ عنه اقدام کلّ مشرک مردود "

و قوله الاعلی : " هو البهیّ الأبهی سبحانک اللّهم یا الهی اسألکَ بأنوار جمالک العلیّ الاعلی و بظهورات عزّ سلطنتک بین الارض و السّماء و ببهاء وجهک الّذی به استضاء اهل میادین البقاء بأن لا تَمْنَعَنی عن بدایع ظهورات شمس عرفانک و لا تَحْرِمنی عن الدّخول فی حرم عزّ لقائک انّک انت المقتدر علی ما تشاء و انّک انت العزیز القدیر فیا الهی انا الّذی تولّیتُ وجهی عن وجوه الممکنات و اقبلت الی وجه قدس فردانیّتک و فَرَرْتُ عن نفسی و عن کلّ ما سواک و استَظْلَلْتُ فی ظلّ شجرة وحدانیّتک اذن یا الهی لا تَدَعْنی بنفسی و لا بشئ عمّا خُلِقَ بین الأرضین و السّموات ثمّ اَدخِلنی یا الهی فی خیام قربک و خباء حبّک ثم اکشف لی ما هو المستور عن ابصار عبادک و ما هو المقنوع عن عرفان ربّک ثُمَّ اَجْعَلنی یا الهی من الّذین هم دخلوا حصن ولایتک و سکنوا فی جوار رحمتک انّک انت الفاعل لما تشاء و الحاکم علی ما ترید ثمّ احفظنی یا الهی عن اعدائی و عن کلّ ما لا یحُبّه رضاک و اَنْزِل علیّ من سماء جودک ما ینقطعنی عن العالمین و یُبَّلغُنی الی نفسک الاعلی فی هذا القمیص الأطهر المنیر "

و قوله الأعلی ان اقرؤوا هذا الدّعاء فی کلّ صباح و مساء : " سبحانک اللّهم یا الهی اسألک باسمک الاعظم الّذی به اَشْرَقَتْ شمس امرک عن افق وحیک بان لا تجْعَلنَا محروماً عن نفحات الّتی تمرّ عن شطر عنایتک ثمّ اجعلنا یا الهی خالصاً لوجهک و منقطعاً عمّا سواک ثمّ احشرنا فی زمرة عبادک الّذین ما مَنَعتْهُم اشارات البشریّة عن التّوجّه الی المنظر الاحدیّة ایربّ فَاَدْخِلنا فی ظلّ رحمتک الکبری ثمّ احفظنا من عبادک الّذین کفروا باسمک الابهی وَ اَشربنا زلال خمر عنایتک و رحیق فضلک و الطافک انّک انت المقتدر علی ما تشاء و انّک انت الغفور الرّحیم ای رب فَاسْتَقمِنا علی حبّک بین خلقک لأنّ هذا اعظم عطیّتک لبریّتک و انّک انت ارحم الرّاحمین"

و قوله الاعلی : " یا الهی اسألک باسمک المهیمن علی الأشیاء بان تقدّر لی ما ینفعنی فی الدّنیا و الآخرة و تُقیمَنی علی خدمتک بین البریّة انّک علی ذلک قدیر لا اله الّا انت المعطی الباذل العزیز الرّحیم ثمّ اغفر لی یا الهی ما عملته فی ایّامک و کفرّ عن سیّئاتی بفضلک و جودک انّک انت علی ذلک المقتدر القدیر "

و قوله الاعلی : " هل من مفرّج غیر اللّه قل سبحان اللّه هو اللّه کلّ عباد له و کلّ بأمره قائمون "

و قوله الاعلی : " قل یا الهی و محبوبی و محرّکی و مجذّبی و المنادی فی قلبی و محبوب سرّی لک الحمد بما جعلتنی مقبلاً الی وجهک و مشتعلاً بذکرک و منادیاً باسمک و ناطقاً بثنائک ای ربّ ان لم یظهر الغفلة من این نُصِبت اعلام رحمتک و رفعت رایات کرمک و ان لم یُعْلَن الخطاء کیف یعلم بأنّک انت السّتار الغفّار العلیم الحکیم نفسی لغفلة غافلیک الفداء بما مرّت عن ورائها نسمات رحمت اسمک الرّحمن الرّحیم ذاتی لذنب مذنبیک الفداء بما عرفت به اریاح فضلک و تضوّعات مسک الطافک کینونتی لعصیان عاصیک الفداء لأنّ به اشرقت شمس مواهبک من افق عطائک و نزلت امطار جودک علی حقایق خلقک ای ربّ انا الّذی اَقْرَرْتُ بکلّ العصیان و اَعْتَرَفْتُ بما لا اعْتَرَفَ به اهل الامکان سَرُعْتُ الی شاطی غفرانک و سَکَنْتُ فی ظلّ خیام مکرمتک اسألک یا مالک القدم بان تُظْهِرَ منیّ ما تَطِیرُ به الارواح فی هواء حبّک و النّفوس فی فضاء انسک ثمّ قَدِّره قوّة بسلطانک لاُقَلِّبَ بها الممکنات الی مطلع ظهورک و مشرق وحیک ایربّ فاجعَلْنی بکلّی فانیاً فی رضاک و قائماً علی خدمتک لأنّی اُحبّ الحیات لاَطُوفَ حَوْلَ سَرادقِ امرک و خیام عظمتک ترانی یا الهی منقطعاً الیک و خاضعاً لدیک فافعل بی ما انت اهله و ینبغی لجلالک و یلیق لحضرتک "

و قوله الاعلی : " سبحانک اللّهم یا الهی و سیّدی و رجائی و کَهْفی و لَهْفی و مسکنی و مأوای و عزّی و ذُلّی ثمّ یُسری و شدّتی ثمّ غنائی و فقری اسألک باسمک الّذی به رُفِع سلطنتک و علا عظمتک و اَسْتَعْلی قدرتک بِأنَ تَنْصُرَ الّذین ما عَرَفوُا سواک و ما تَوَجَّهوُا بغیرک انّک انت مجیب دعوة المضطرّین و معین المساکین ثمّ اسالک یا الهی ببدایع اسمائک و جمیل صفاتک بأن تجعلنی من الّذین ما یمشونُ الّا علی سبیل رضائک و لا یسلکون الّا علی اثر مرضاتک اذ انّک انت قاضی حوائج الطّالبین و انت علی کلّ شئ قدیر "