در حقّ زیارت روضه مبارکه و مقام اعلی و در حقّ زیارت منوچهر خان و آقا علی حیدر

لوح رقم (60) امر و خلق – جلد 4

٦٠ - در حقّ زیارت روضه مبارکه و مقام اعلی و در حقّ زیارت منوچهر خان و آقا علی حیدر

و از حضرت ولی امراللّه در ابلاغیّه بجواب سؤال از زیارتنامه مذکور است قوله المطاع : " منحصر بحضرت اعلی و جمال مبارک است "

و در ابلاغیّه دیگر راجع بزیارت قبر منوچهر خان معتمد الدّوله و آقا علی حیدر شیروانی در یوم مخصوص ( ٢٨ شعبان ) در هر سنه قوله المطاع : " تکلیف و اجبار جائز نه مستحبّ است نه واجب "

و از حضرت نقطه و حضرت بهاءاللّه و حضرت عبدالبهاء صور زیارات بسیاری در حقّ ائمه و اولیاء و شهداء دور سابق و بدیع هر دو هست که در مواقع مخصوصه تلاوت آنها ممدوح بود و بسیاری از آنها منتشر و یا مطبوع میباشد و از معروفترین آنها صورت زیارت صادر از حضرت بهاءاللّه در حقّ حضرت امام حسین است و از حضرت عبدالبهاء در آثار عدیده ذکر و وصف از آن گردیده از آنجمله در یکی از آثار در شرح و تبیین بعضی از آن چنین فرمودند قوله العزیز : " و امّا ما ورد فی زیارت سیّد الشّهداء روح المقرّبین له الفداء و هی " بمصیبتک ترکت النّقطة مقرّها و اتّخذت لنفسها مقاماً تحت الباء اعلم انّ النّقطة مقرّها عنوان کتاب الانشاء و ان النّقطة تتفصّل بالالف و الالف تتکرّر فی الاعداد فتظهر الحروفات العالیات و الکلمات التّامّات و حیث انّ الشّهاده فی سبیل اللّه عبارة عن المحو و الفناء و سرّ الفداء فاقتضی النّقطة تدخل تحت الباء فخرّت مغشیاً علیها صعقاً حزناً و اسفاً علی سیّد الشّهداء روح المقرّبین له الفداء فاستقرّ مغشیاً علیها تحت الباء "

و در خطابی دیگر قوله العزیز : " اما حضور بعتبهٴ مقدّسه مشروط باذن است "

و در خطابی دیگر بحاجی محمّد رضا همدانی است قوله العزیز : " دو هزار سال است که چنین میرود و نهایت آمال تجدید معبد سلیمان است که پس دیوار ویران او ناله و ندبه مینمایند .... بلی این مواقع محترم است و شایان و سزاوار زیارت و تبرّک بآن .... من نیز آهنگ زیارت آن مواقع مقدّسه دارم تا رائحه معطرّهٴ انبیاء بنی اسرائیل را از آندیار استشمام نمایم "

و در خطابی دیگر بشهریار اسفندیار کرمان است قوله العزیز : " و امّا طلب حاجت در اماکن مقدّسه چون آن اماکن نسبت بخدا است لهذا اشرف بقاع است البتّه طلب در اشرف بقاع مانند سایر جهات نیست "