امناء بیت عدل

لوح رقم (119) امر و خلق – جلد 4

١١٩ - امناء بیت عدل

و در لوحی خطاب به زین المقرّبین است قوله الاعلی : " اینکه دربارهٴ امناء ذکر نموده جمیع آن در ساحت اقدس مقبول از قبل از قلم اعلی حکمش جاری ولکن تعیین آن در عالم ظاهر مُعلّق است بوقت کلّ امر اذا جاء حینه یظهره اللّه بالحقّ انّه لهو المقتدر القدیر اگر از قبل نفسی را مخصوص مینمودیم و بطراز تخصیص مزین البتّه بر او وارد میشد آنچه که سبب حزن ملأ اصفیاء و ملأ اعلی میگشت ولکن بعد از اطفاء نار مشتعله و سکون آن مجلس شوری بکمال روح و ریحان معیّن نمائید و در آن مجلس سبب علوّ و سموّ و سکون و وقار و اعمال طیبّه و اخلاق روحانیّه و کلمات نصحیّه و تهذیب نفوس غافله شود باقتضای ایّام آن تمسّک نمایند الی ان یأتی اللّه بأمره انّه علی کلّ شئ قدیر حال این نفوس بامضای اولیاء واقع شود در آن ارض اقرب به مصلحت است چه اگر اهل بغی و فحشاء یعنی علمای عصر مطّلع شوند بر نفوسی که من عند اللّه معیّن شده‌اند البتّه بصد هزار کذب و تدلیس و حیل مزاحم امراء و وزراء شوند و اموری را که مقدّس از دنیا و شؤونات اوست بطین ظنون و اوهام خود بیالایند و در محضر ایشان عرضه دارند انّ ربّک یقول الحقّ و یهدی السّبیل و هو الحاکم الآمر المقدّس العزیز الجمیل . "