در قبله

کتاب گنجينه حدود و احکام باب اوّل –فصل هفتم- صفحه 19

باب اول – در نماز

فصل هفتم

در قبله

در کتاب اقدس نازل قوله تعالی: "و اذا اردتم الصّلوة ولّوا وجوهکم شطري الأقدس المقام المقدّس الّذی جعله اللّه مطاف الملأ الأعلی و مقبل اهل مدائن البقاء و مصدر الأمر لمن فی الأرضين و السّموات و عند غروب شمس الحقيقة و التّبيان المقرّ الّذی قدّرناه لکم انّه لهو العزيز العلّام." (بند ٦)

و در لوح محمّد قبل علی که مطلعش باين بيان مبارک آغاز شده "عريضه‌ات بلسان عرب در ساحت اقدس عرض شد" ميفرمايند قوله تعالی: "اينکه در باره قبله سؤال نمودی .... ما دام که شمس مشرق و لائح است توجّه باو مقبول بوده و خواهد بود و از بعد هم قرار فرموده."

حضرت عبدالبهاء جلّ ثنائه در لوحی ميفرمايند قوله جلّ ثنائه: "در خصوص محلّ توجّه مرقوم نموده بوديد بنصّ قاطع الهی محلّ توجّه مطاف ملأ اعلی و آستان مقدّس کبرياء روحی و ذاتی و کينونتی لترابه الفداء و جز بآن عتبه مقدّسه توجّه جائز نه. ايّاک ايّاک ان تتوجّه الی غيره و محلّ توجّه اينعبد آن مقام منزّه مقدّس است. لعمری انّه مسجدی الاقصی و سدرتی المنتهی و جنّتی العليا و مقصدی الأعلی و البهآء عليک. ع‌ع"