در اينکه رضايت طرفين و ابوين شرط صحّت ازدواج است

کتاب گنجينه حدود و احکام باب هفدهم –فصل پنجم- صفحه 163

فصل پنجم

در اينکه رضايت طرفين و ابوين شرط صحّت ازدواج است

در کتاب مستطاب اقدس نازل قوله تعالی: "انّه قد حدّد فی البيان برضاء الطّرفين انّا لمّا اردنا المحبّة و الوداد و اتّحاد العباد لذا علّقناه باذن الأبوين بعدهما لئلّا تقع بينهم الضّغينة و البغضآء و لنا فيه مأرب اخری و کذلک کان الأمر مقضيّا." (بند ۶۵)

و در لوح زين المقرّبين نازل: "امّا در فقره تزويج در ارض سرّ تفصيلی نازل شده خلاصه آن بيان آنکه برضای طرفين اوّلا و اطّلاع والدين ثانيا کذلک قضی الأمر من القلم الأعلی انّه هو الغفور الرّحيم فرمودند اين امور در کتاب اللّه منوط برضای طرفين اوّلا و رضای والدين ثانيا بود."

و در رساله سؤال و جواب نازل: "سؤال - معلّق بودن امر تزويج برضايت ابوين از طرف مرد و زن هر دو لازم يا از يکطرف کافيست و در باکره و غيرها يکسانست يا نه؟ جواب - تزويج معلّق است برضايت پدر و مادر مرء و مرئه و در باکره و دون آن فرقی نه."

حضرت وليّ ‏امراللّه جلّ سلطانه ميفرمايند قوله العزيز: "رضايت ابوين شرط و واجب چه بهائی و چه غير بهائی امتياز و استثناء جائز نه ...."

متّحد المآل محفل مقدّس روحانی ملّی بهائيان ايران شيّد الله ارکانه نمره ٧٣٢ مورّخه ١/١٢/٩۴- ١٣/٨/ ۱۳۱۶

و در توقيع محفل مقدّس ملّی ايران ميفرمايند قوله الأحلی: "اجرای مراسم بهائی مشروط برضايت والدين طرفين است چه بهائی و چه غير بهائی. اگر چنانچه يکی از ابوين راضی نباشند عقد بهائی غير مشروع و اجرای آن غير ممکن .... در هر حال رضايت ابوين لازم و واجب و تأويل در اينمقام جايز نه و انحراف مخلّ در نظم الهی و حکم کتاب اللّه است." (اخبار امری طهران سنه ٩۶ شماره دوّم)

و در توقيع مبارک مورّخ ١۶ شهر المسائل سنه ٨٩ - ٢٧ ديسمبر سنه ١٩٣٢ که باعزاز جناب آقای علی اکبر فروتن نازل شده ميفرمايند قوله الأحلی: "سؤال يازدهم در وقت نکاح اگر والدين اغيار باشند آيا رضايت آنها شرط است يا خير، فرمودند شرط است."