در شرايط مبلّغين

کتاب گنجينه حدود و احکام باب سی و چهارم –فصل دوّم- صفحه 257

فصل دوّم

در شرايط مبلّغين

جمال قدم جلّ جلاله در لوح سلطان پاريس ميفرمايند: "قد کتب اللّه لکلّ نفس تبليغ امره و الّذی اراد ما امر به ينبغی له ان يتّصف بالصّفات الحسنة اوّلا ثمّ يبلّغ النّاس لتنجذب بقوله قلوب المقبلين و من دون ذلک لا يؤثّر ذکره فی افئدة العباد کذلک يعلّمکم اللّه انّه لهو الغفور الرّحيم .... قل انّا قد قدّرنا التّبليغ بالبيان ايّاکم ان تجادلوا مع احد و الّذی اراد التّبليغ خالصا لوجه ربّه يؤيّده روح القدس و يلهمه ما يستنير به صدر العالم و کيف صدور المريدين."

و در مقام ديگر ميفرمايند قوله تعالی: "من اراد التّبليغ ينبغی له ان ينقطع عن الدّنيا و يجعل همّه نصرة الأمر فيکلّ الأحوال هذا ما قدّر فی لوح حفيظ و اذا اراد الخروج من وطنه لأمر ربّه يجعل زاده التّوکل علی اللّه و لباسه التّقوی کذلک قدّر من لدی اللّه العزيز الحميد اذ اشتعل بنار الحبّ و زيّن بطراز الأنقطاع يشتعل بذکره العباد انّ ربّک لهو العليم الخبير."

و در لوح رضا ميفرمايند قوله تعالی: "هر نفسيکه اراده تبليغ نمايد اگر متوجّه بسمتی است بايد ظاهر را از اشياء دنيا کلّها و باطن رااز ذکرش مقدّس و منزّه نمايد لمثله ينبغی ان يبلّغ امر ربّه المهيمن المقتدر العزيز القدير و ينبغی ان يکون زاده تقوی اللّه العليم الحکيم و درعه انقطاعه عمّا سواه و توکّله عليه در اين وقت سزاوار است تبليغ امر الهی و ذکر محبوب لايزالی و اگر نفسی در بلد اراده تبليغ نمايد بايد از محلّ خود بحول اللّه برخيزد و لوجه اللّه اقبال نمايد و بانقطاع کامل مشی کند تا بآن مقرّ داخل شود و بعد بکمال حکمت بما امر ذاکر گردد. اين است امر حقّ که از معين بيان رحمن جاری شد."

از اين قبيل آيات بسيار در الواح الهيّه موجود و نمونه را آنچه ذکر شد کافيست.