در نهی از زنا

کتاب گنجينه حدود و احکام باب چهل و يکم –فصل اوّل- صفحه 298

باب چهل و يکم - در نهی از زنا مشتمل بر ٣ فصل

فصل اوّل

در نهی از زنا

در کتاب مستطاب اقدس نازل قوله تعالی: "قد حرّم عليکم القتل و الزّنا." (بند ۱۹)

حضرت عبدالبهاء جلّ ثنائه در لوحی ميفرمايند قوله العزيز: "در الواح الهيّه در مسئله فحشاء بقدری زجر و عتاب و عقاب مذکور که بحدّ حصر نيايد که شخص مرتکب فحشاء از درگاه احديّت مطرود و مردود و در نزد ياران مذموم و در نزد عموم بشر مرذول حتّی در بعضی کلمات بيان خسران مبين و محروميّت ابدی است." (مکاتيب جلد سوّم صفحه ٣٧٠)

و جمالقدم جلّ جلاله در لوح سحاب ميفرمايند قوله تعالی: "قل الّذين ارتکبوا الفحشاء و تمسّکوا بالدّنيا انّهم ليسوا من اهل البهآء."

و در لوح ذبيح نازل قوله تعالی: "اهل بهاء نفوسی هستند که اگر بر مدائن ذهب مرور کنند نظر التفات بآن ننمايند و اگر چه جميع نساء ارض باحسن طراز و ابدع جمال حاضر شوند بنظر هوی در آنها نظر نکنند."

و در مقام ديگر ميفرمايند قوله تعالی: "هر نفسی از او آثار خباثت و شهوت ظاهر شود او از حقّ نبوده و نيست."

و حضرت عبدالبهاء جلّ ثنائه ميفرمايند قوله العزيز: "اهل بهاء بايد مظاهر عصمت و عفّت عظمی باشند. در نصوص الهيّه مرقوم و مضمون آيه بفارسی چنين است که اگر ربّات حجال بابدع جمال بر ايشان بگذرند ابدا نظرشان بآن