در کتاب مستطاب اقدس نازل قوله تعالی: "ليس للعاقل ان يشرب ما يذهب به العقل و له ان يعمل ما ينبغی للانسان لا ما يرتکبه کل غافل مريب." (بند ۱۱۹)
و در لوح ذبيح ميفرمايند: "و لا تقربوا ما ينکره عقولکم ان اجتنبوا الإثم و انّه حرّم عليکم فی کتاب الّذی لا يمسّه الّا الّذين طهّرهم اللّه عن کلّ دنس و جعلهم من المطهّرين."
و در لوح رام ميفرمايند قوله تعالی: "ايّاکم ان تبدّلوا خمر اللّه بخمر انفسکم لانّها يخامر العقل و يقلب الوجه عن وجه اللّه العزيز البديع المنيع و انتم لا تتقرّبوا بها لانّها حرّمت عليکم من لدی اللّه العلّي العظيم. ان اشربن يا اماء اللّه خمر المعانی من کؤوس الکلمات ثمّ اترکن ما يکرهه العقول لانّها حرّمت عليکن فی الالواح و الزّبرات .... ان اسکرن بخمر محبّة اللّه لا بما يخامر به عقولکنّ يا ايّتها القانتات انها حرّمت علی کلّ مؤمن و مؤمنه ....."
حضرت عبدالبهاء جلّ ثنائه در لوح استاد علی فخّار طهرانی ميفرمايند قوله العزيز: "امّا شراب بنصّ کتاب اقدس شربش ممنوع زيرا شربش سبب امراض مزمنه و ضعف اعصاب و زوال عقل است ..."
و حضرت وليّ امراللّه جلّ سلطانه در لوحی ميفرمايند: "شرب خمر و ترياک از محرّمات منصوصه حتميّه است لهذا اگر افراد اجتناب ننمايند و متدرّجا ترک نکنند و از نصيحت و انذار محفل متنبّه نشوند و عمدا مداومت نمايند انفصال آنانرا از جامعه بکمال حزم و متانت اعلان نمائيد." ( تاريخ نزول اين ابلاغيّه که بافتخار محفل مقدّس روحانی مرکزی ايران است پانزدهم مارس ١٩٣٢ ميلادی است.)
حتّی در لوح مبارک مورّخ هفتم شهر القدرة ٩٢ مطابق ششم نوامبر ١٩٣۵ که باعزاز محفل مرکزی ايران نازل شده از مشروب فروشی و داشتن مهمانخانه و کافه و رستورانهائيکه در آن مشروب بفروش ميرسد نهی اکيد فرمودهاند قوله الاحلی: "فرمودند بنويس اينعمل قبيح و مذموم است و دليل بر ترويج منهيّات امريّه ترک آن از فرائض وجدانيّه بهائيان حقيقی محسوب. اگر بهائيان محلّ خويش را اجاره دهند و بهيچوجه من الوجوه مداخله ننمايند و تأييد شخص مستأجر را نکنند مسئوليّت از آنان مرتفع. شخص مالک بايد بجميع وسايل متشبّث گردد که ملک خويشرا از لوث اينگونه امور دنيّه مصون و محفوظ نمايد تا چه رسد بآنکه خود شخصا مباشرت باين اعمال مردوده نمايد."
باری راجع بحرمت استعمال مسکرات تأکيد بسيار در الواح مبارک نازل برای مزيد اطّلاع بلوح مبارک رام و کلمات مکنونه و الواح مبارکه مرکز ميثاق جلّ ثنائه که عنوان آنها "ايمخمور خمر محبّت الهی" و ديگری "ای سرمست باده محبة اللّه " و جز اينها است مراجعه نمايند.
و اين باب را باين بيان مبارک خاتمه ميدهد. در لوح احبّای قديم آباد قزوين ميفرمايند قوله العزيز: "شراب انگوری هوشياری ببرد و از عقل و ادراک بيزار نمايد بالغ رشيد را مانند طفل رضيع کند و عاقل دانا را رئيس جهلا نمايد."
و در لوح احبّای نيريز از قلم قدم جلّ جلاله نازل قوله تعالی: "جميع احبّا را تکبير برسانيد و از لهو و لعب منع فرمائيد خمر محبّت حضرت بيمثال و باده معرفت سلطان لا يزال کلّ من فی الملک را کافيست."