در نهی از استعمال و شرب حشيش و افيون

حضرت بهاءالله, حضرت عبدالبهاء, حضرت ولی امر الله
نسخه اصل فارسی

کتاب گنجينه حدود و احکام باب شصت و ششم – صفحه 432

باب شصت و ششم

در نهی از استعمال و شرب حشيش و افيون

در کتاب مستطاب اقدس نازل قوله تعالی: "حرّم عليکم الميسر و الافيون اجتنبوا يا معشر الخلق و لا تکوننّ من المتجاوزين. ايّاکم ان تستعملوا ما تکسل به هياکلکم و يضرّ ابدانکم انّا ما اردنا لکم الّا ما ينفعکم يشهد بذلک کلّ الاشيآء لو انتم تسمعون." (بند ۱۵۵)

و نيز ميفرمايند: "قد حرّم عليکم شرب الافيون انّا نهيناکم عن ذلک نهيا عظيما فی الکتاب و الّذی شرب انّه ليس منّی اتّقوا اللّه يا اولی الالباب." (بند ۱۹۰)

حضرت عبدالبهاء جلّ ثنائه در لوح تنزيه و تقديس ميفرمايند قوله العزيز: "امّا مسئله افيون کثيف ملعون نعوذ باللّه من عذاب اللّه بصريح کتاب اقدس محرّم و مذموم و شربش عقلا ضربی از جنون و بتجربه مرتکب آن بکلّی از عالم انسانی محروم. پناه بخدا ميبريم از ارتکاب چنين امر فظيعی که هادم بنيان انسانيست و سبب خسران ابدی. جان انسان را بگيرد، وجدان بميرد، شعور زائل شود، ادراک بکاهد، زنده را مرده نمايد، حرارت طبيعت را افسرده کند. ديگر نتوان مضرّتی اعظم از اين تصوّر نمود." ( مکاتيب اوّل صفحه ٣٢۶)

و در لوح ملّا يوسف خوسفی ميفرمايند قوله تعالی: "در خصوص افيون مرقوم نموديد شارب و شاری و بايع کلّ محروم از فيض و عنايت الهی هستند وبصريح نصّ الهی حرام است. شارب الخمر صد درجه تفضيل بشارب افيون دارد. در ساحت اقدس بسيار مذموم بود بقسميکه هر وقت ذکر افيون ميشد چهره مبارک متغيّر ميشد. باين درجه مذموم و حرام است مگر کسی که بجهة معالجه خريد و فروش نمايد که در اجزاخانه‌ها محض معالجه امراض صرف کنند. ضجيع را تا توانی از شرب افيون منع و زجر نما بلکه انشاء اللّه متنبّه گردد و از اين مصيبت کبری نجات يابد و الّا يأخذها اللّه اخذ عزيز مقتدر من راضی بفصل نميشوم ولی او خود داند بلائی اعظم از اين مشاهده خواهد نمود. مرا آرزو چنانست که احبّاء کم کم از شرب دخان نيز احتراز نمايند تا چه رسد بافيون."

و در لوح جوان روحانی درخشی ميفرمايند: "ترياک نفوس را از خاک پست تر کند و از عظم رميم پوسيده‌تر. سبحان اللّه چه قدر عجيب است و چه قدر غريب که انسان خود را زنده مرده نمايد و افسرده و پژمرده گرداند و جز ضرر ثمر و اثر نبيند با وجود اين چگونه مصرّ بر حصول اين ضرر گردد و اللّه الّذی لا اله الّا هو. اگر انسان زنده در قبر نشيند بهتر از آنست که مرتکب شرب افيون شود و مظهر الجنون فنون گردد. البتّه البتّه خويش و بيگانه را نصيحت نمائيد و از اينعمل قبيح ممانعت کنيد که اليوم در آستان مقدّس اعظم محرّمات شرب ترياک است اعاذنا اللّه و ايّاکم عن هذا الضر العظيم و البليّة الّتی هادمة للبنيان الجسيم."

و در لوح احبّای سروستان فرموده‌اند: "در خصوص زرع ترياک استفسار نموده بوديد. زرع ترياک جز بجهة علاج جائز نه زيرا در اکثر معالجات مستعمل."

حضرت وليّ ‏امراللّه جلّ سلطانه در لوح جناب بديع‌اللّه آگاه آباده مورّخ رجب ١٣۴٧مطابق سوّم ژانويه ١٩٢٩ ميفرمايند قوله الاحلی: "شرب و استعمال افيون از محرّمات است و شارب بهائی نه و در زمره مؤمنين داخل نيست. ولی اگر ترک آن دفعة واحدة ضرر کلّی داشته باشد در اينصورت مؤمن حقيقی بايد در کمال صميميّت متدرّجا اقدام بترک آن نمايد."

و در لوح ديگر خطاب بمحفل مقدّس طهران ميفرمايند: "شرب خمر و ترياک از محرّمات منصوصئ حتميّه است لهذا اگر افراد اجتناب ننمايند و متدرّجا ترک نکنند و از نصيحت و انذار محفل متنبّه نشوند و عمدا مداومت نمايند انفصال آنانرا از جامعه بکمال حزم و متانت اعلان نمائيد."

بيانات الهيّه در اين خصوص بسيار و اينمطلب را بدرج آياتی که از سماء قدرت جمالقدم جلّ جلاله نازل شده خاتمه ميدهد. در لوح مبارکی که بتاريخ غرّه شوّال ١٣٠۶ هجری از قلم مطلع آيات رحمن باعزاز حاجی سيّد ميرزای افنان يزدی نازل شده ميفرمايند قوله جلّت عظمته: "از حقّ ميطلبيم اوليای آن ارض را تأييد فرمايد بر ترک آنچه از قلم اعلی نهی آن نازل. فی کتابه الاقدس قوله تبارک و تعالی قد حرّم عليکم شرب الافيون ... تا آخر آيه و فی مقام آخر حرّم عليکم الميسر و الافيون .... تا آخر آيه ... بسيار حيف است انسان بعملی که نفسش بآن ميل نمايد از اراده الهی و حکم محکم کتاب او بگذرد و بخلاف رضايش عامل شود. پند گيريد ای برادران و بنصايح مشفقه الهی دل بنديد و تمسّک جوئيد هذا خير لکم لو انتم تعلمون."

امّا راجع بحرمت حشيش تاکيد شديد در آيات الهيّه نازل شده و در اينمقام بدرج لوحی که از کلک اطهر

مرکز ميثاق جلّ ثنائه نازل شده اکتفا ميشود قوله جلّ ثنائه: "هو اللّه - ای بنده حضرت کبرياء .... در مسئله حشيش فقره مرقوم بود که بعضی از نفوس ايرانيان بشربش گرفتار سبحان اللّه اين از جميع مسکرات بدتر و حرمتش مصرّح و سبب پريشانی افکار و خمودت روح انسان از جميع اطوار. چگونه ناس باين ثمره شجره زقّوم استيناس يابند و بحالتی گرفتار گردند که حقيقت نسناس شوند. چگونه اين شیء محرّم را استعمال کنند و محروم از الطاف حضرت رحمن گردند. البتّه صد البتّه تا توانی ناس را نصيحت نمائيد که از اين افيون و حشيش زقّوم بيزار شوند و بدرگاه احديّت توبه نمايند. خمر سبب ذهول عقل است و صدور حرکات جاهلانه. امّا اين افيون و زقّوم کثيف و حشيش خبيث عقل را زائل و نفس را خامد و روح را جامد و تن را ناهل و انسانرا بکلّی خائب و خاسر نمايد. با وجود اين چگونه جسارت نمايند ملاحظه نمائيد که اهالی هند و چين چون بشرب دخان اين گياه سجيّن معتادند چگونه مخمود و مبهوت و منکوب و مذلول و مرذولند هزار نفر مقاومت يکنفر نتواند هشتصد کرور نفوس از اهل چين مقابلی با چند فوج از فرنگ ننمود زيرا جبن و خوف و هراس در طينتشان بسبب شرب دخان افيون مخمّر گشته. سبحان اللّه چرا ديگران عبرت نگيرند. از قرار معلوم اين فعل مشئوم بمرز و بوم ايران نيز سرايت کرده اعاذنا اللّه و ايّاکم من هذا الحرام القبيح و الدّخان الکثيف و زقّوم الجحيم کما قال اللّه تبارک و تعالی. يغلی فی البطون کغلي الحميم و عليک التّحيّة و الثّناء ع‌ع ."

منابع
محتویات