مورخ ۱ جوالی ۱۹۲۰ در ارض اقدس خطاب به جمعیت لاهه برای اجرای صلح عمومی [ لوح دوم لاهه]: درباره فواید صلح و مضرّات جنگ

مورخ ۱ جوالی ۱۹۲۰ در ارض اقدس خطاب به جمعیت لاهه برای اجرای صلح عمومی [ لوح دوم لاهه]:
درباره فواید صلح و مضرّات جنگ ¹

(الواح لاهه , ص. ۹-۱۰)

کمیتۀ محترمۀ اجرائیهٔ صلح عمومی،

اعضای محترما، جواب نامۀ من که به تاریخ ۱۲ جون ۱۹۲۰مرقوم فرموده بودید، رسید، نهایت تشکّرحاصل گردید. الحمد للّٰه دلالت بر وحدت فکر و مقصد در میان ما و شما داشت و همچنین مضمون احساسات وجدانیه بود که دلالت بر محبّت صمیمی می نمود.

ما بهائیان نهایت تعلّق به آن انجمن محترم داریم، لهذا دو شخص محترم به جهت ارتباطی محکم به آن انجمن محترم فرستادیم، زیرا امروز اهّم مسائل از مها مّ امور در عالم انسانی، مسئلۀ صلح عمومی است و اعظم وسیلۀ حیات و سعادت عالم انسانی و جز به این حقیقت ساطعه، ابدًا عالم انسانی آسا یش حقیقی نیابد و تر قّی ننماید، بلکه روز به روز بر فالکت و بدبختی بیفزاید.

این جنگ مهیب اخیر ثابت نمود که ادوات حربیۀ جدیده فوق طاقت عالم انسانی است. منبعد به ایام گذشته قیاس نتوان نمود، زیرا آلات و ادوات حربیۀ قدیم بسیار خفیف بود، ولی آلات و ادوات حربیۀ جدیده ریشۀ عالم انسانی را در اندک زمانی قطع می نماید و فوق طاقت بشر است.

لهذا صلح عمومی درین عصر، نظیر آفتابست که سبب حیات جمیع کائناتست. پس بر هر فردی فرض و واجب که درین امر عظیم بکوشد. حال ما و شما را مقصد واحد و به تمام قوا، حتّی جانفشانی و بذل مال و جان و خانمان می کوشیم.

چنانکه البته شنیده اید، در ایران در این سبیل، هزاران نفوس جان فدا کرده اند و هزاران بنیان ویران شد. با وجود این، به هیچوجه فتوری حاصل نگشت. الی الآن می کوشیم، بلکه روز به روز بر کوشش می افزائیم، زیرا صلح جوئی ما منبعث از افکار نیست، بلکه امریست اعتقادی دینی و از جمله اساس ابدیّه الهی. لهذا به تمام همّت می کوشیم، بلکه از جمیع مصالح خویش و راحت و آسایش خود و تنظیم امور خویش چشم می پوشیم ودرین امر عظیم می کوشیم و این امر عظیم را ا سّ اساس ادیان الهی می دانیم و خدمت به ملکوت الهی می شماریم و سبب حیات ابدیّه می دانیم و اعظم وسیلۀ دخول در ملکوت رحمانی .

امروز صلح عمومی در بین بشر فوائدش مسلّم است و مضرات جنگ در نزد کل معلوم و محتوم، ولی دراین قضیّه به دانستن کفایت نمی شود، قوّۀ تنفیذّیه می خواهد تا در جمیع عالم جاری گردد. شما در فکراین باشید که یک قوّۀ مجبرۀ وجدانی در میان آید تا این مقصد جلیل، از حیّزتصور به حیّز تحقّق آید. و این معلوم است به واسطۀ احساسات عادّیه، تنفیذ ا ین امر عظیم ممکن نه، بلکه احساسات شدیدۀ وجدانّیه می خواهد تا از قوّه فعل آید. جمیع من علی الاّرض می دانند که حسن اخلاق ممدوح و مقبول و سوء اخلا ق مذموم و مردود وعدل وانصا ف مقبول و مألوف و ظلم و اعتساف مردود و مذموم. با وجود این، جمیع خلق، مگر نفوس قلیله ای، کل از اخلاق حمیده و عدل محروم. پس یک قوّهٔ وجدانّیه لازم و احساسات روحانیه واجب تا مجبور بر حسن اخلاق گردند. ما را اعتقاد چنین قوّهٔ تنفیذیّه در این امر عظیم، نفوذ کلمة اللّٰه و تأییدات روح القدس است.

و ما را با شما نهایت محّبت و ارتباط و اتّحاد است. از دل و جان آرزو می نمائیم که روزی آید که خیمۀ وحدت عالم انسانی در وسط عالم بلند شود و علم صلح عمومی بر جمیع آفاق موج زند. پس باید وحدت عالم انسانی را تأسیس نمود تا بنیان صلح عمومی برپا گردد.

آن انجمن خیرخواه عالم انسانی در نزد بهائیان بسیار محترمند. لهذا خواهش داریم که احترامات فائقۀ ما را قبول بفرمائید و همواره پیشرفت صلح عمومی را در اروپا به واسطۀ آن انجمن محترم به ما اطّلاع بدهید و مخابرات درما بین مستمّر باشد.