مورخ ۲۶ یا ۲۷ اکتوبر ١٩١١ در منزل مبارک پاريس: درباره حجبات مانعه از دیدن شمس حقیقت وتأویل برخی عبارات کتاب مقدس

حضرت عبدالبهاء
اصلی فارسی

مورخ ۲۶ یا ۲۷ اکتوبر ١٩١١ در منزل مبارک پاريس:
درباره حجبات مانعه از دیدن شمس حقیقت وتأویل برخی عبارات کتاب مقدس 1

(خطابات جلد اول، ص. ۷۶ـ ۷۸)

هُوالله

در انجيل ميفرمايد هر وقت مسيح ميآيد سوار بر ابر است. جمال مبارک در تفسير اين آيه ميفرمايد حضرت مسيح دفعه اولی هم آمد سوار بر ابر بود چرا که ميفرمايد من از آسمان آمده ام، امّا به حسب ظاهر از رحم حضرت مريم آمده بود. در انجيل می فرمايد به آسمان کسی صعود می نمايد که از آسمان آمده، کسی که از آسمان نيامده به آسمان نمی رود و من از آسمان آمده ام و حال آنکه از رحم مريم آمده بود. پس معلوم شد که مقصد از آسمان، اين فضای نامتناهی نيست سماء ملکوت است. مسيح از آنجاست اما وقتی آمد سوار بر ابر بود ابر يعنی جسم بشری. زيرا همينطور که ابر مانع از مشاهدهٔ آفتاب است همينطور بشريت مسيح مانع از مشاهدهٔ آفتاب حقيقت مسيح بود.

نصّ انجيل موجود که مي گفتند اين شخص ناصريست و ميگويد من از آسمان آمده ام. ما اين شخص را مي شناسيم، جميع اقربايش را مي شناسيم وطنش را ميدانيم، ديگر اين چه معنی دارد که ميگويد من از آسمان آمده ام؟ پس مقصود اينست که هر چند جسد حضرت از ناصره بود، اما روح لاهوتی بود. هر چند قوای جسمانی حضرت محدود بود، امّا قوای روحانی حضرت نامحدود. لکن خلق نظر ببشريت حضرت مسيح ميکردند، می گفتند اين شخص از اهل ناصره است از بطن مريم آمده نه از آسمان زيرا نظر ببشريت حضرت می نمودند. امّا اگراز حقيقت مسيح خبر داشتند، می دانستند که از آسمان آمده.

باری حضرت بهاء اللّه ميفرمايد همينطور که اين ابرمانع از مشاهده آفتابست همينطور بشريت حضرت مانع بود که پی بحقيقت مسيح برند. ما اميدواريم که نگاه به بشريت نکنيد، نظر بحقيقت نمائيد، به ماديات محتجب نشويد، از روحانيات نصيب بريد. زمينی نباشيد، آسمانی باشيد، جسمانی نباشيد، روحانی باشيد، ظلمانی نباشيد، نورانی باشيد. نظر به شمس حقيقت داشته باشيد که انوارش از جميع آفاق ساطعست، ابر حجاب ما نشود، اين تقاليد مانع از مشاهده حقيقت نگردد. آفتاب را بنگريد، ابر نبينيد. سما را در نهايت صافی ببينيد و حرارت شمس حقيقت را که حال بی ابر است، در نهايت قوت مشاهده کنيد تاجميع روشن شويد و حيات ابديه بيابيد، مظاهر فيض سرمدی گرديد، از عالم ماديات بعالم معنويات انتقال نمائيد. زيرا ماديات محدود است و معنويات نا محدود محدود از غير محدود مانع نشود. عالم ناسوت ما را از عالم لاهوت محروم نکند. جسد ما را از روح مأيوس ننمايد. اينست آرزوی ما و اينست تمنّای ما. از خدا اميدوارم جميع شما به آن فائز شويد.



  1. نطق مبارک ٤ ذی قعده سنه ١٣٢٩ در منزل مبارک پاريس ٢٦ اکتوبر سنه ١٩١١
منابع
پیوست‌ها
Tablet audio