مورخ ٢٨ اکتوبر ١٩١١ در منزل مبارک پاريس: درباره مضرّات جنگ و فواید صلح و اتحاد

حضرت عبدالبهاء
اصلی فارسی

مورخ ٢٨ اکتوبر ١٩١١ در منزل مبارک پاريس:
درباره مضرّات جنگ و فواید صلح و اتحاد 1

(خطابات جلد اول، ص. ۸۷ـ۹۰)

هُوالله

امروز حوادث ايطاليا و ترکيا را خواندم. باز محاربه جديدی شده خون بيچارگان انسان از برای پست ترين چيزها ريخته ميشود. از برای اين خاک سياه همديگر را ميکشند و حال اينکه مال هيچکدامشان نيست. چه بسيار از ملل و دول که زمين را تصرف کردند، بعد در اندک زمانی از دستشان رفت. در زمان شارلمان و ناپليون اول فرانسه چه قدر ممالک فتح شد، عاقبت چه نتيجه بخشيد؟ در اندک زمانی از دست رفت. زمين ملک خداست، جميع ملل و دول مانند مستأجرند. عاقبت از دست کل خواهد رفت: ”و للّه ميراث السّموات و الارض“ برای اينمدت قليله که مانند استئجار است، با يکديگر نزاع کنند، جدال نمايند خونريزی ها کنند، نظير سباع ضاريه و گرگان تيز چنگ يکديگر را بدرند. و حال آنکه خدا انسان را مظهر فضائل عالم انسانی خلق نموده که سبب راحت و آسايش عالم بشود، سبب محبت و الفت باشد، نورانی باشد و عادل باشد، انصاف داشته باشد، تعدّی نکند معاونت يکديگر نمايند مهربانی بين بشر حصول پذيرد. خدا اينطور ميخواهد. سبب سعادت عالم انسانی و عزّت بشر اين است، لکن وا اسفا که بشر بر خلاف رضای خدا حرکت می کند، در اموری ميکوشد که سبب ذلّت بشر است، سبب رسوائی عالم انسانيست.

حال شما بالنّسبه بسائر طوائفی که در اينجا هستند، جمع قليلی هستيد که الحمد للّه نيّتتان خير است، توجه تان بخداست، خير عالم انسانی را ميخواهيد، صلح و صلاح ميطلبيد، آرزوی محبت و الفت ميکنيد. نهايت مساعی شما اين است که بشر با يکديگر متّحد و متّفق شوند و نهايت آرزوی ما اين است که جنگ و جدال از ميان بر خيزد؛ بجای جنگ صلح قرار يابد و مقابل بغض، محبت بيايد و مقابل اختلاف اتحاد حاصل شود. لکن اين مقصد خيلی مقصد عظيم است، آسان نيست، مشکلات بسياری در پيش دارد، اما شما بايد هر زحمتی و هر مشقتی را بر خودتان گوارا بداريد، زيرا مقصد عظيم است، يعنی بايد مقاومت جميع بشر نمائيد. زيرا جميع ملل در فکر حربند و اعتقادشان اينست که يکديگر را غارت نمايند فتح ممالک کنند. البته اين کار شما بسيار سخت است، لکن اگر شما ها همت کنيد کلال و ملال نياريد، جهد تان را مبذول داريد، نتائج مفيده حاصل خواهد شد.

پس هميشه تضرع و زاری بدرگاه خدا کنيد و از خدا بخواهيد که اسباب الفت خلق بکند، شما را مدد فرمايد تأييد فرمايد تا بتوانيد از عهدهٔ اين کار برآئيد تا اين بار سنگين را بلند کنيد و در اين راه هر زحمت و مشقت و تعبی را تحمل نمائيد.

شايد در اين سبيل بجائی برسيد که جانتان را بايد فدا کنيد. هر انسانی که مقصدش مقصد جليل است، بايد هر مشقتی را بر خود گوارا کند، علی الخصوص اين مقصد عظيم که حيات عالم است، نورانيت عالم بشر است، راحت و آسايش جميع خلق است، ظهور موهبت عالم انسانی است و جلوهٔ تأييدات ملکوت الهی است. من اميدم از شما چنان است که ابداً در هيچ مشقتی و تعبی فتور نياريد، بلکه روز بروز همتتان بلند تر شود و سعی و کوششتان بيشتر گردد تا بنورانيت محبت اللّه در بين بشر مشتهر شويد.



  1. نطق مبارک ٦ ذی قعده ١٣٢٩ در منزل مبارک پاريس ٢٨ اکتوبر سنه ١٩١١
منابع
پیوست‌ها
Tablet audio