مورخ ٢٧ نوامبر ١٩١١ در منزل مسیو اسکات در پاریس: درباره پرواز انسان به واسطه کسب کمالات وعمل به تعلیم

مورخ ٢٧ نوامبر ١٩١١ در منزل مسیو اسکات در پاریس:
درباره پرواز انسان به واسطه کسب کمالات وعمل به تعلیم ¹

(خطابات جلد اول، ص. ۲۲۸ـ۲۳۱)

هُوالله

امروز می خواستم بيايم اينجا، دم در ديدم اروپلن بلند شده. بسيار منظر خوشی بود. حقيقت خيلی صنعت غريبی است. دلالت بر قوت بشر ميکند که خداوند چنين قوه ئی به انسان داده که پرواز به اوجی مافوق طاقت طيور می کند. اين برهان کافی وافيست که انسان حاکم بر طبيعت است و قانون عمومی طبيعت را به کلّی بهم ميزند. ملاحظه کنيد خدا چه قوه ای، چه موهبتی به انسان داده است که حاکم بر طبيعت است، ولی انسان خود را اسير طبيعت داند. خدا انسان را بزرگوار خلق کرده، لکن انسان خود را اسير می نمايد. خدا قوه عظيمه به انسان داده لکن انسان خود را حقير بيند. مثلاً قوه کاشفه حقايق اشيا داده تا اسرار کائنات را از حيّز غيب به حيّز شهود آرد و حال آنکه طبيعت آنرا پنهان نموده است.

بسيار بسيار از اين اروپلن خوشم آمد. زيرا هر چيزی را پروازی است؛ اين پرواز اروپلن است که به قوه گاز طيران نمايد؛ و همچنين مرغ را پروازی، امّا بقوه بال و هوای لطيف و اجسام غير موزونه را پروازی، لکن به سبب خفت اجسام. به همين قسم عقل انسان را نيز پروازی روح انسان را پروازی، قلب انسان را پروازی. امّا پرواز روح انسان را به بشارت الهی است، پرواز عقل انسان به ازدياد ادراکات است، پرواز قلب انسان به محبت اللّه است. تعاليم الهی به جهت اين نزول يافته که روح انسانی پرواز کند تا به اوج ملکوت اعلی رسد و قلب انسان به محبت اللّه پرواز کند تا به خدا نزديک شود. پس از برای هر چيزی پروازيست و هر چيز به اعلی درجه خود برسد پرواز کرده. مثلاً اين چراغ چون باعلی درجه خود برسد پرواز کرده. اين گل وقتی به اعلی درجه خود برسد پرواز کرده. انسان هم وقتی به اعلی مرتبه خودش برسد پرواز کرده. اما پرواز انسان به ايمان است. پروازانسان به فضائل عالم انسانيست. پرواز انسان به اکتساب کمالات انسانيست. پرواز انسان به موجب عمل به تعاليم الهی است. پرواز انسان خدمت به وحدت عالم انسانيست، پرواز انسان انتباه به آيات الهی است. پرواز انسان به اينست که آيت هُدی بين خلق باشد. پرواز انسان اينست که رايت آسمانی باشد. پرواز انسان اينست که روشن به نور حقيقت باشد. پرواز انسان اينست که منقطع از مادون حق باشد. پرواز انسان اينست که توجه به ملکوت ابهی داشته باشد. پرواز انسان اينست که تعاليم بهاء اللّه را به تمامه اجرا دارد. اميدم اينست انشاءاللّه جميع شما ها پرواز کنيد، روحتان قلبتان فکرتان پرواز کند، جميع شئونتان پرواز کند. اينست آرزوی من، ان شاء اللّه به آن موفق شويد. دعا بکنم:

اللّهمّ يا واهب البرايا و يا موجد الاشياء اسألک بفضلک و جودک الّذی احاط الکِائنات و الطافک الّتی سبقت الموجودات و باسمک الاعظم الّذی خضعت له الاعناق و ذلّت له الرّقاب و خشعت له الاصوات أن تجعلنا متضرّعين اليک متوکّلين عليک متذلّلين بين يديک نرجورحمتک الکبری و موهبتک العظمی. ربّ أيّدنا علی الاستقامة فی امرک و الثبوت فی حبک و التشبّث بذيل غنائک و التّجرّع من اقداح محبتک و التّبتّل اليک بقلب خاضع خاشع منجذب الی جمالک و روح مستبشر بآيات قدسک و عين ناظرة الی افق توحيدک و اذن واعية لنداء ملکوتک. ربّ وفّقنا علی کل خير فی ملکک و ملکوتک و أيّدنا علی خدمتک و طاعتک. ربّ احفظنا فی کل الاحوال و احرسنا عن کل الافتتان و اهدنا الی سبيل عفوک و غفرانک. انک انت الکريم انک انت العزيز. انک انت الرحمن الرحيم.